Там бубна звон - Алла Баянова

Всё сметено могучим ураганом

И нам с тобой осталось кочевать

Махнем с тобой, мой друг, в шатры, к цыганам

Там не умеют долго горевать.

Там бубна звон, гитары стон

Там пляски воли, неги полей

И там в кибитке забудешь пытки

Далёких, призрачных страстей.

И ничего, что утром ты проснулся,

А сердце помнит — это не беда

Кто в жизни раз цыган душой коснулся

Тот не забудет больше никогда.

Allemaal weggevaagd door een machtige orkaan

En jij en ik zijn aan het zwerven

Laten we met je zwaaien, mijn vriend, naar de tenten, naar de zigeuners

Ze weten lange tijd niet hoe ze moeten rouwen.

Er klinkt een tamboerijn, gitaren kreunen

Er zijn wilsdansen, gelukzaligheid van de velden

En daar in de wagen vergeet je de marteling

Verre, spookachtige passies.

En niets dat je 's morgens wakker werd,

En het hart onthoudt - het is geen probleem

Die ooit een zigeuner raakte met zijn ziel

Hij zal het nooit meer vergeten.