Elle avait des semelles de bois - Alibert

1 — L’autre jour près de Longchamp

Je me promenais tranquillement

Lorsque tout à coup j’entendis

Derrière moi un drôle de bruit

Je pensais naturellement

Ça c’est encore tout simplement

Un canasson qui va son train

Tout en tirant son vieux sapin

C'était une méprise

Jugez de ma surprise

Quand je vis en me retournant

S’avancer une blonde enfant !

Elle avait des semelles en bois

Qui faisaient clic clac clic clac

Et chaque fois

Que j’entendais ce petit bruit charmeur

Ça faisait clic clac clic clac

Au fond de mon cœur

Clic clac clic clac

Mes amis

clic clac clic clac

Quel doux bruit !

…

Elle m’avait mis tout en émoi

Avec ses semelles, semelles, semelles en bois.

2 — Gentiment je lui souris

Puis aussitôt je la suivis

Pendant une heure sans répit

Mais quand le tour du bois fut fini

Elle le fit encore trois fois

En faisant claquer ses semelles en bois

Moi je ne faisais rien claquer

Mais je vous le jure, j'étais claqué !

Comme je criais grâce

Elle dit avec grâce

Faisons un tour de plus…

Et je repartis n’en pouvant plus.

3 — Afin de la décider

A venir chez moi prendre le thé

Très sérieusement je lui jurai

Que personne ne la verrait

Mais elle fit dans l’escalier

Tant de bruit avec ses souliers

Qu’immédiatement à chaque palier

Des gens sortirent pour nous regarder

Et le pipelette

Toujours très discrète

Alla sans hésiter

Ameuter le quartier tout entier

1 — Onlangs in de buurt van Longchamp

Ik liep rustig

Toen ik het opeens hoorde

Achter me een grappig geluid

dacht ik natuurlijk

Het is gewoon stil

Een zeur die zijn gang gaat

Terwijl hij aan zijn oude boom trok

Het was een fout

Oordeel van mijn verbazing

Als ik terugkijk

Komt een blond kind naar voren!

Ze had houten zolen

Wie waren klik-klik-klik-klak

En elke keer

Dat ik dat charmante geluidje hoorde

Het was klik-klik-klik-klik

Diep van binnen

Klik klak klik klak

Mijn vrienden

klik klik klik klik

Wat een lief geluid!

…

Ze had me helemaal opgewonden

Met zijn houten zolen, zolen, zolen.

2 — Vriendelijk lach ik naar hem

Toen volgde ik haar onmiddellijk

Een uur lang zonder pauze

Maar toen de ronde van hout voorbij was

Ze deed het nog drie keer

Klikkend met haar houten zolen

Ik, ik snauwde niets

Maar ik zweer het je, ik werd neergeslagen!

Terwijl ik om genade schreeuwde

Ze zegt met gratie

Laten we nog een beurt doen...

En ik ging weg en kon het niet meer aan.

3 — Om het te beslissen

Kom naar mijn huis voor thee

Serieus, ik heb het haar gezworen

Dat niemand haar zou zien

Maar ze ging de trap op

Zoveel herrie met zijn schoenen

Dat meteen op elk niveau

Mensen kwamen naar buiten om naar ons te kijken

En de kletskous

Altijd zeer discreet

Ga zonder aarzelen

Roept de hele buurt op