To the End of Our Days - Alestorm

Another day goes by, another setting sun

As the light begins to fade

Upon this silent ship I now chart a course

Yet no wind blows these tattered sails

For reasons lost to time, that I cannot recall

Alone I sail the endless seas

The hands of fate have slain the crew, my only friends

And soon this doom will come for me

And I look back and wonder

Of the times we once shared

I stand here alone on the bow of the ship

Counting the hours 'til I die

Abandoned to fate with no chance of return

I raise up my fist to the sky

But know that these days were the best of our lives

And nothing can take that away

So when we are dead we will all meet again

And fight to the end of our days

Many years have I wandered

Alone and afraid

It seems now i’ve found a reason to live

As I stare at my grave

I ride the endless tide that’s carried me so long

Heavy heart and broken soul

Would this have always been?

Is this destiny?

I raise my head and onward go

And I know that the end comes

There’s no reason to be scared

I stand here alone on the bow of the ship

Counting the hours 'til I die

Abandoned to fate with no chance of return

I raise up my fist to the sky

But know that these days were the best of our lives

And nothing can take that away

So when we are dead we will all meet again

And fight to the end of our days

I stand here alone on the bow of the ship

Counting the hours 'til I die

Abandoned to fate with no chance of return

I raise up my fist to the sky

But know that these days were the best of our lives

And nothing can take that away

So when we are dead we will all meet again

And fight to the end of our days

Er gaat weer een dag voorbij, weer een ondergaande zon

Als het licht begint te vervagen

Op dit stille schip zet ik nu koers

Toch waait er geen wind tegen deze gescheurde zeilen

Om redenen die door de tijd verloren zijn gegaan en die ik me niet kan herinneren

Alleen bevaar ik de eindeloze zeeën

De handen van het lot hebben de bemanning verslagen, mijn enige vrienden

En binnenkort komt dit onheil voor mij

En ik kijk terug en vraag me af

Van de keren dat we ooit deelden

Ik sta hier alleen op de boeg van het schip

Tel de uren tot ik sterf

Aan het lot overgelaten zonder kans op terugkeer

Ik hef mijn vuist op naar de hemel

Maar weet dat deze dagen de beste van ons leven waren

En niets kan dat wegnemen

Dus als we dood zijn, zullen we elkaar allemaal weer ontmoeten

En vechten tot het einde van onze dagen

Vele jaren heb ik rondgedwaald

Alleen en bang

Het lijkt erop dat ik nu een reden heb gevonden om te leven

Terwijl ik naar mijn graf staar

Ik berijd het eindeloze getij dat me zo lang heeft gedragen

Zwaar hart en gebroken ziel

Zou dit altijd zo zijn geweest?

Is dit het lot?

Ik hef mijn hoofd en ga verder

En ik weet dat het einde komt

Er is geen reden om bang te zijn

Ik sta hier alleen op de boeg van het schip

Tel de uren tot ik sterf

Aan het lot overgelaten zonder kans op terugkeer

Ik hef mijn vuist op naar de hemel

Maar weet dat deze dagen de beste van ons leven waren

En niets kan dat wegnemen

Dus als we dood zijn, zullen we elkaar allemaal weer ontmoeten

En vechten tot het einde van onze dagen

Ik sta hier alleen op de boeg van het schip

Tel de uren tot ik sterf

Aan het lot overgelaten zonder kans op terugkeer

Ik hef mijn vuist op naar de hemel

Maar weet dat deze dagen de beste van ons leven waren

En niets kan dat wegnemen

Dus als we dood zijn, zullen we elkaar allemaal weer ontmoeten

En vechten tot het einde van onze dagen