Звезда - Александр Вестов

Я спрячу от тебя свои грехи.

Тебе не надо знать, кем я дышал.

Кому дотла сожженные стихи.

Бессонными ночами посвящал.

Хотя бы раз сыграю роль святого.

И притворюсь, что раньше не любил.

И до тебя, своею теплотою.

Я никого еще не исцелил.

Просто я люблю тебя, моя звезда.

Просто без тебя, мне уже нельзя.

За окном темно, ты мне даришь свет.

Я тебе шепчу, сквозь волосы, привет.(2х)

Если спросишь, как я раньше жил.

Отвечу, что тебя искал повсюду.

Жила во мне одна струна тоски.

И думал, что на ней играть я буду.

Я спрячу от тебя свой прошлый мир.

В котором раньше жил я, без тебя.

И снова притворюсь, что не любил.

Я не хочу расстраивать, тебя.

Просто я люблю тебя, моя звезда.

Просто без тебя, мне уже нельзя.

За окном темно, ты мне даришь свет.

Я тебе шепчу, сквозь волосы, привет.(4х)

Ik zal mijn zonden voor je verbergen.

Je hoeft niet te weten wie ik inademde.

Aan wie de verbrande gedichten op de grond.

Toegewijde slapeloze nachten.

Minstens één keer zal ik de rol van een heilige spelen.

En ik zal doen alsof ik niet eerder heb liefgehad.

En voor jou, met mijn warmte.

Ik heb nog niemand genezen.

Ik hou gewoon van je, mijn ster.

Het is alleen dat ik zonder jou niet kan.

Het is donker buiten, jij geeft me licht.

Ik fluister tegen je, door mijn haar, hallo (2x)

Als je vraagt ​​hoe ik vroeger leefde.

Ik zal antwoorden dat ik je overal zocht.

Een sliert verlangen leefde in mij.

En ik dacht dat ik erop zou spelen.

Ik zal mijn vorige wereld voor je verbergen.

waarin ik leefde, zonder jou.

En ik zal weer doen alsof ik niet van je hield.

Ik wil je niet van streek maken.

Ik hou gewoon van je, mijn ster.

Het is alleen dat ik zonder jou niet kan.

Het is donker buiten, jij geeft me licht.

Ik fluister tegen je, door mijn haar, hallo (4x)