Зеркала - Александр Вестов

Хочу прижаться к тебе щекой, хочу прижаться.

Но снова ты спешишь домой, с другим остаться.

И у подъезда вытрешь ты слезу, блестела сильно.

Об этом думать я не могу, невыносимо.

Зеркала, отражения наших душ.

Для другого, ты — жена, для другой, я — муж.

Зеркала, где отражается любовь.

Ты подожди остановись, давай начнем всё вновь.

Хочу оставить, насовсем, тебя оставить.

Ошибки прошлого свои хочу исправить.

Но не построить счастья нам других бросая.

Придется с этим в сердце жить, любовь не замечая.

Зеркала, отражения наших душ.

Для другого, ты — жена, для другой, я — муж.

Зеркала, где отражается любовь.

Ты подожди остановись, давай начнем всё вновь.

Зеркала, отражения наших душ.

Для другого, ты — жена, для другой, я — муж.

Зеркала, где отражается любовь.

Ты подожди остановись, давай начнем всё вновь.

Ik wil mijn wang tegen je aandrukken, ik wil knuffelen.

Maar nogmaals, je hebt haast om naar huis te gaan, om bij iemand anders te blijven.

En bij de ingang veeg je een traan weg, die straalde sterk.

Ik kan er niet aan denken, het is ondraaglijk.

Spiegels, weerspiegelingen van onze ziel.

Voor een ander ben je een vrouw; voor een ander ben ik een echtgenoot.

Spiegels waar liefde wordt weerspiegeld.

Je wacht, stop, laten we helemaal opnieuw beginnen.

Ik wil voorgoed weggaan, jou verlaten.

Ik wil mijn fouten uit het verleden corrigeren.

Maar bouw geen geluk voor ons op door anderen te verlaten.

Je zult hiermee in je hart moeten leven, zonder liefde op te merken.

Spiegels, weerspiegelingen van onze ziel.

Voor een ander ben je een vrouw; voor een ander ben ik een echtgenoot.

Spiegels waar liefde wordt weerspiegeld.

Je wacht, stop, laten we helemaal opnieuw beginnen.

Spiegels, weerspiegelingen van onze ziel.

Voor een ander ben je een vrouw; voor een ander ben ik een echtgenoot.

Spiegels waar liefde wordt weerspiegeld.

Je wacht, stop, laten we helemaal opnieuw beginnen.