Он дарит белые цветы - Александр Вестов

Я не скучаю по тебе, пока.

Зачем скучать, всё уже прошло.

Я стал чужим, ты очень далека.

Другой тебя, уж ждёт давно.

Он дарит белые цветы.

Он строит новые мечты.

А мне сегодня, приснилась ты.

А дождь стучится в наши окна, льёт.

А дождь, ведь это слёзы — неба.

А нас с тобою дома, кто-то ждёт.

И не вернуть, дыхание лета.(2х)

Я не звонил, тебе давно.

Зачем звонить, зачем мешать?

Нам было раньше, так тепло.

Я не скучаю, устал скучать.

Дарил я белые цветы.

Я строил глупые мечты.

Но всё прошло, вновь снишься ты.

А дождь стучится в наши окна, льёт.

А дождь, ведь это слёзы — неба.

А нас с тобою дома, кто-то ждёт.

И не вернуть, дыхание лета.(4х)

Ik mis je nog niet.

Waarom zou je je vervelen, alles is al voorbij.

Ik werd een vreemdeling, je bent heel ver weg.

De ander wacht al een hele tijd op je.

Hij geeft witte bloemen.

Hij bouwt nieuwe dromen.

En vandaag heb ik over jou gedroomd.

En de regen klopt op onze ramen, stromend.

En regen, dit zijn tenslotte tranen - de lucht.

En jij en ik zijn thuis, iemand wacht.

En keer niet terug, de adem van de zomer (2x)

Ik heb je al lang niet meer gebeld.

Waarom bellen, waarom moeite doen?

Vroeger waren we zo warm.

Ik mis het niet, ik ben het zat om me te vervelen.

Ik heb witte bloemen gegeven.

Ik heb stomme dromen gebouwd.

Maar alles is voorbij, je droomt weer.

En de regen klopt op onze ramen, stromend.

En regen, dit zijn tenslotte tranen - de lucht.

En jij en ik zijn thuis, iemand wacht.

En keer niet terug, de adem van de zomer.(4x)