This Game Is Over - Alejandro Sanz, Emeli Sandé, Jamie Foxx

When visions and sick precision’s awaiting at night

I guess you’ll be confessing soon that you’re evading me right

Hating me, right, waiting me, right

Just caught with the fire, call me a liar on this funeral part about desire

Seasons sighing, sighing, all predicting the end

Going for the dim martyrs, they were saying amen

Spraying and swinging with automatics, got the mics erratic

It look so static, it’s all dark as an attic, he knew without you

No deberia aparecer ahora

No deberia mirar me así

No deberia hacer que te enamoras

No deberia jugar así

Tu no deberias estar en mi persona

A veces creo que lo dejo

Y a veces creo que lo sueno con tener te

If only time could go slower

If only space could bring us closer

If we could be more than just lovers

If you believe that our love is not strong

This game is over

This game is over

Never had to doubt you but these wounds were inflicted

Perusing them soon but recollections still restricted

My mind talks and talks, smoke some fire and brimstone

Telling me we had our fun but it’s over in dim tones

And all our sins showing in the heat of the moment

So potent till the goading get going and now is growing

And you rolling and throttling, falling like roses, swollen and growing in the

blast

The throne with dishonor to close up my past

Wanneer visioenen en zieke precisie 's nachts wachten

Ik denk dat je snel zult bekennen dat je me goed ontwijkt

Mij ​​haten, juist, op mij wachten, juist

Net betrapt op het vuur, noem me een leugenaar over dit begrafenisgedeelte over verlangen

Seizoenen zuchten, zuchten, allemaal voorspellen het einde

Ze gingen voor de vage martelaren en zeiden amen

Spuiten en slingeren met automaten, kreeg de microfoons grillig

Het ziet er zo statisch uit, het is allemaal zo donker als een zolder, hij wist het zonder jou

Geen deberia aparecer ahora

Geen deberia mirar me así

Geen deberia hacer que te enamoras

Geen deberia jugar así

Tu no deberias estar en mi persona

Een veces creo que lo dejo

Y a veces creo que lo sueno con tener te

Kon de tijd maar langzamer gaan

Kon de ruimte ons maar dichterbij brengen

Als we meer konden zijn dan alleen maar geliefden

Als je gelooft dat onze liefde niet sterk is

Dit spel is voorbij

Dit spel is voorbij

Ik hoefde nooit aan je te twijfelen, maar deze wonden zijn toegebracht

Binnenkort doorlezen, maar herinneringen nog steeds beperkt

Mijn geest praat en praat, rook wat vuur en zwavel

Ze zeiden me dat we plezier hadden, maar dat het voorbij is op gedempte toon

En al onze zonden worden zichtbaar in het heetst van de strijd

Zo krachtig tot de prikkeling op gang komt en nu groeit

En jij rolt en smijt, valt als rozen, gezwollen en groeit in de

ontploffing

De troon met oneer om mijn verleden te sluiten