Más No Puedo - Alejandro Fernandez, Christian Nodal

¿Qué va a pasar cuando alguien llegue a preguntar sobre lo nuestro?

La cara que pondrás ya la estoy viendo

Mas no sé qué vas a inventar

Pa' ocultar los sentimientos

¿Qué va a pasar si la vida nos sorprende con su juego?

Y de pronto, sin quererlo, nos crucemos

¿Cómo vas a reaccionar?

Me pregunto con miedo

No sé tú, pero yo me muero por que eso nos pase

Pa' aprovechar la ocasión y confesarte

Que más no puedo

Desde que te marchaste solo vivo de tus recuerdos

Pasa el tiempo y mis besos siguen preguntando por ti

Y al hacer el amor mis caricias aún piensan en ti

Yo más no puedo

Tu silencio y el mío son culpa del maldito ego

Nos amamos, pero sin embargo seguimos así

Y el orgullo nos hace más fuertes, pero no feliz

Alejandro

Ya dile que más no puedo

Christian Nodal

No sé tú, pero yo me muero por que eso nos pase

Pa' aprovechar la ocasión y confesarte

Que más no puedo

Desde que te marchaste solo vivo de tus recuerdos

Pasa el tiempo y mis besos siguen preguntando por ti

Y al hacer el amor mis caricias aún piensan en ti

Yo más no puedo

Tu silencio y el mío son culpa del maldito ego

Nos amamos, pero sin embargo seguimos así

Y el orgullo nos hace más fuertes, pero no feliz

Wat gebeurt er als iemand naar ons komt vragen?

Ik zie al het gezicht dat je gaat trekken

Maar ik weet niet wat je gaat uitvinden

Om de gevoelens te verbergen

Wat zal er gebeuren als het leven ons verrast met zijn spel?

En plotseling, onbewust, kruisen we paden

Hoe ga je reageren?

Ik vraag me af in angst

Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik wil zo graag dat ons dat overkomt

Om van de gelegenheid te profiteren en te bekennen

Wat kan ik nog meer niet

Sinds je wegging leef ik alleen van jouw herinneringen

De tijd verstrijkt en mijn kussen blijven naar je vragen

En bij het vrijen denken mijn liefkozingen nog steeds aan jou

ik kan niet meer

Jouw stilte en de mijne zijn de schuld van het verdomde ego

We houden van elkaar, maar toch gaan we zo door

En trots maakt ons sterker, maar niet gelukkig

Alexander

Zeg hem dat ik niet meer kan

Christian Nodal

Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik wil zo graag dat ons dat overkomt

Om van de gelegenheid te profiteren en te bekennen

Wat kan ik nog meer niet

Sinds je wegging leef ik alleen van jouw herinneringen

De tijd verstrijkt en mijn kussen blijven naar je vragen

En bij het vrijen denken mijn liefkozingen nog steeds aan jou

ik kan niet meer

Jouw stilte en de mijne zijn de schuld van het verdomde ego

We houden van elkaar, maar toch gaan we zo door

En trots maakt ons sterker, maar niet gelukkig