Out of the Blue - Alan Parsons

Out of the blue, I come sailing

Through the years, through the years

What do I do, now that I’ve seen

All our hopes, and all of our fears

And I’m riding, the lonely highway

I’m the man, from out of the blue

Yes I’m riding, the lonely highway

I’m the man, from out of the blue

I travel far, yet no distance

I’m still here, always here

So follow the call, to our senses

Still there’s hope, behind the fear

And I’m riding, the lonely highway

I’m the man, from out of the blue

And I’m riding, the lonely highway

I’m the man, from out of the blue

Yes I’m riding, the lonely highway

I’m the man, from out of the blue

From out of the blue…

Uit het niets kom ik zeilen

Door de jaren heen, door de jaren heen

Wat moet ik doen, nu ik het heb gezien?

Al onze hoop en al onze angsten

En ik rijd, de eenzame snelweg

Ik ben de man, uit het niets

Ja, ik rijd, de eenzame snelweg

Ik ben de man, uit het niets

Ik reis ver, maar geen afstand

Ik ben nog steeds hier, altijd hier

Dus volg de oproep, naar onze zintuigen

Toch is er hoop, achter de angst

En ik rijd, de eenzame snelweg

Ik ben de man, uit het niets

En ik rijd, de eenzame snelweg

Ik ben de man, uit het niets

Ja, ik rijd, de eenzame snelweg

Ik ben de man, uit het niets

Uit het niets…