The Raven - Alan Parsons

The clock struck midnight

And through my sleeping

I heard a tapping at my door

I looked but nothing lay in the darkness

And so I turned inside once more

To my amazement

There stood a raven

Whose shadow hung above my door

Then through the silence

It spoke the one word

That I shall hear for evermore

Nevermore

Thus quoth the raven, nevermore

And still the raven remains in my room

No matter how much I implore

No words can soothe him

No prayer remove him

And I must hear for evermore

Quoth the raven, nevermore

Nevermore

Thus quoth the raven, nevermore

De klok sloeg middernacht

En door mijn slaap

Ik hoorde getik op mijn deur

Ik keek, maar er lag niets in de duisternis

En dus ging ik nog een keer naar binnen

Tot mijn verbazing

Er stond een raaf

Wiens schaduw boven mijn deur hing

Dan door de stilte

Het sprak het ene woord

Dat ik voor altijd zal horen

Nooit meer

Zo citeerde de raaf, nooit meer

En toch blijft de raaf in mijn kamer

Het maakt niet uit hoeveel ik smeek

Geen woorden kunnen hem kalmeren

Geen gebed om hem te verwijderen

En ik moet voor altijd horen

Quoth de raaf, nooit meer

Nooit meer

Zo citeerde de raaf, nooit meer