Maître Thénardier - Alain Boublil, Claude-Michel Schönberg

Entrez, monsieur,

Vous tombez pile:

Je sers le meilleur Casse-graine de la ville.

Mes concurrents

Sont des fumistes

Ou des faisans

Qui arnaquent le touriste.

Ça court pas les rues,

Les vrais, les balaises,

Qui sont fiers de servir

L’hôtellerie française.

Maître Thénardier pige en un clin d’oeil

Le genre du client et le poids du portefeuille.

Je les déboutonne

D’une histoire cochonne:

Plus ils se bidonnent

Et plus il biberonnent.

Je me rancarde sur leurs problèmes,

C’est que dalle de faire semblant.

Mais on n’a rien pour peau de balle,

Et je leur facture un supplément.

Maître du manège, cocher du carrosse,

Je leur chauffe la braise qui brûle au fond de leurs poches.

Je leur sers un junglard qui tape sur l’enclume

Et je gaule leurs bibelots quand ils ont chaud aux plumes.

Pour la vie, on est compères, frères de lait, frères de flacon;

Mais ils l’ont dans le baigneur,

Seigneur!

je les entube jusqu’au trognon.

Maître Thénardier est un bon chrétien

Qui passe tout son temps à servir son prochain.

Il crèche les manants, il lèche les seigneurs,

Réconforte et philosophe avec son coeur.

Le compagnon de tout le monde, l’ami cher et attentif.

Mais gare à vos tiroirs ce soir, je vais vous écorcher vif!

Entrez, monsieur, la route donne soif;

Ouvrez vos bottes, moi, j’ouvre un carafe.

Ce sac d’une tonne retarde votre course,

Moi je m’efforce d’alléger votre bourse.

La dinde est bien cuite, le gras dégouline

Et j’ai le carreau sur tout ce qui sort de ma cuisine.

Je sers tous les restes, le vieux fait du neuf:

Passées au hachoir, mes bidoches sont «pur boeuf».

Les rognons du chat, la vessie de génisse,

Tout est bon, tout glisse fourré dans une saucisse.

On fait la pension complète, nos suites sont prises à l’année,

À des prix raisonnables plus… les surprises et les petits à-côtés.

Je facture les puces, les rats, les cafards.

Je compte de combien leur ombre use le miroir.

Avant leur départ, j’ajoute la valeur

Des mouches que leur clebs a gobées dans le secteur.

On a tous nos petites ruses quand vient l’heure de l’addition.

Avec tout ce qu’ils sifflent, pendant qu’y s’empiffrent,

Les chiffres montent et montent jusqu’au plafond.

Maître Thénardier est un bon chrétien

Qui passe tout son temps à servir son prochain.

Il crèche les manants, il lèche les seigneurs,

Réconforte et philosophe avec son coeur.

Le compagnon de tout le monde, le copain toujours présent.

Ils sont si convaincus, ces cons, qu’y se cassent en me remerciant.

Moi qui priais le ciel pour pas vieillir toute seule,

Y’a des soirs ou je me dis que j’aurais mieux fait.

de fermer ma gueule…

Maître Thénardier valait pas que je gaspille

Ma vertu et mes plus belles années de jeune fille.

Il promet la lune mais comme tous les hommes,

Quand vient le soir au lit ma fille y’a plus personne.

Y se prend pour Dieu le Père,

Toujours bourré comme une oie;

Je vous jure que quand je vais me le faire

Y va ressembler à du foie gras.

Maître Thénardier

Maître feignardier

Réconforte et philosophe.

Y’a que moi qui bosse.

Ami sans malice, compagnon d’ivresse,

Hypocrite, menteur et mari de justesse.

À la santé de l’aubergiste, buvons au cabaretier.

Encore une petite timbale!

Qu’y se la mette dans le trou de balle!

Buvons tous à la santé de notre maître Thénardier!

Kom binnen, meneer,

Je valt staart:

Ik serveer de beste Seed Cracker in de stad.

Mijn concurrenten

zijn rokers

Of fazanten

Die de toerist afzetten.

Het loopt niet door de straten,

De echte, de forten,

Wie zijn er trots om te dienen?

De Franse hotellerie.

Meester Thénardier snapt het in een oogwenk

Geslacht van de klant en het gewicht van de portefeuille.

ik knoop ze los

Uit een vies verhaal:

Hoe meer ze het verpesten

En hoe meer ze drinken.

Ik date over hun problemen,

Het is gewoon nep doen alsof.

Maar we hebben geen shit,

En ik reken ze extra aan.

Meester van de draaimolen, bestuurder van het rijtuig,

Ik verwarm ze de sintels die diep in hun zakken branden.

Ik serveer ze een oerwoud dat het aambeeld raakt

En ik sap hun snuisterijen als ze veren warm zijn.

Voor het leven zijn we handlangers, pleegbroers, flesbroers;

Maar ze kregen het in de badkuip,

Heer!

Ik buis ze tot in de kern.

Meester Thénardier is een goede christen

Die al zijn tijd besteedt aan het dienen van zijn naaste.

Hij voedt boeren, hij likt heren,

Troost en filosofeert met zijn hart.

Ieders metgezel, lieve en zorgzame vriend.

Maar kijk uit voor je lades vanavond, ik vil je levend!

Kom binnen, meneer, de weg maakt u dorstig;

Open je laarzen, ik open een karaf.

Deze tas van één ton vertraagt ​​je run,

Ik probeer je portemonnee lichter te maken.

De kalkoen is gaar, het vet druipt ervan af

En ik heb de tegel op alles wat uit mijn keuken komt.

Ik serveer alle restjes, het oude maakt nieuw:

Gepasseerd door een vleesmolen, zijn mijn bidoches "puur rundvlees".

Kattennieren, vaarzenblaas,

Alles is goed, alles glijdt in een worst.

We doen volpension, onze suites worden het hele jaar door geboekt,

Tegen redelijke prijzen plus... verrassingen en extra's.

Ik reken kosten voor vlooien, ratten, kakkerlakken.

Ik tel hoeveel hun schaduw de spiegel verslijt.

Voordat ze vertrekken, voeg ik de waarde toe

Vliegen die hun honden in de omgeving hebben ingeslikt.

We hebben allemaal onze kleine trucjes als het gaat om het factureren van tijd.

Met alles wat ze fluiten, terwijl ze zichzelf volproppen,

De cijfers gaan op en neer tot aan het plafond.

Meester Thénardier is een goede christen

Die al zijn tijd besteedt aan het dienen van zijn naaste.

Hij voedt boeren, hij likt heren,

Troost en filosofeert met zijn hart.

Ieders metgezel, de altijd aanwezige buddy.

Ze zijn zo overtuigd, deze idioten, dat ze breken om me te bedanken.

Ik die tot de hemel bad om niet alleen oud te worden,

Er zijn avonden waarop ik denk dat ik het beter had kunnen doen.

om mijn mond te houden...

Meester Thénardier was het niet waard om te verspillen

Mijn deugd en mijn beste jaren als jong meisje.

Hij belooft de maan, maar zoals alle mensen,

Als het avond wordt, mijn dochter, is er niemand meer.

Hij houdt zichzelf voor God de Vader,

Altijd gevuld als een gans;

Ik zweer het als ik het mezelf aandoe

Het gaat eruit zien als foie gras.

Meester Thénardier

Luie meester

Trooster en filosoof.

Alleen ik werk.

Vriend zonder boosaardigheid, metgezel van dronkenschap,

Hypocriet, leugenaar en amper getrouwd.

Op de herbergier, laten we drinken op de herbergier.

Nog een kleine mok!

Stop haar in het kogelgat!

Laten we allemaal drinken op de gezondheid van onze meester Thénardier!