Je suis en vie - Akhenaton, Tyler Woods

I’m alive and well

I can feel the inner chi

Through the rays of the sun

Shinning down upon me

And even though it pours when i trains

I know that won’t stop me

I gotta fight throught the pain

To make a better me

Quel torrent fougueux est ma vie

Je les chevauche avec passion jusqu’au seuil de la nuit

L'écume m’entraîne au pays où la terre fume petite mort

Emmène-moi auprès de ceux que j’ai perdus

Je t’en prie ne souffle aucune amertumes

L’univers a ses règles, un jour elles nous percutent

46 printemps le cœur plein de rustines

Je m'étais gouré de monde car j’y cherchais la justice

Y’en a pas alors dans la rue m’assure le Colt con t’façon on verra bien qui est

le plus speed

Faut bien le dire: la plume reste muette

La feuille immaculée lassée par les duels

Quelle importance si la renommée s'étend sur les lèvres?

On pense être fort quand bout le sang dans les veines

Et puis le temps aidant, la lumière change de spectre

La violence est bien l’arme du méchant et du faible

Laisse-moi voir la route, la vie écraser leur régime

Encore plus de 10.000 roses, courber leurs échines

Les flèches rouges du soleil dard te déciment

Frappé en plein cœur, l’une d’elle embrase mes rimes

Je suis en vie…

I’m alive and well

I can feel the inner chi

Through the rays of the sun

Shinning down upon me

And even though it pours when i trains

I know that won’t stop me

I gotta fight throught the pain

To make a better me

J’ai été élevé à la dure par les rues de cette ville

Pour réussir y’avait la queue, j’ai grugé cette file

Arrive un âge où on perd le sommeil

Et les souffrances ne sont pas compensées par le soleil

Parce qu’on le regarde comme si il nous devait tout

A force de se mettre au centre, on ne sent plus la terre tourner

Et elle boit doucement sous les coups

Combien d'âmes arrachées en une seule journée?

J’ai appris à contempler la nature

Et ma joie ne se mesure pas à la facture

Entre deux univers depuis c’est la fracture

Comme ces condés qui nous matent comme des singes de la voiture

J’ai mis mon cœur à nu dans les courbes des lettres

J’espère que de là-haut mon père approuve mes gestes

Comme rendre grâce pour ce jour, c’est le minimum

Ta vie est mieux gaulée, elle a ses deux nibards en silicone

La paix n’a pas de prix, la foi n’a pas de maître

Accepter que tout meurt est dur à admettre

Que cet arbre sera la caressé par la brise

Le jour où la terre aura effacé ton sourire

Mon œil court sur l’eau qui tourbillonne

Et les cieux à l’horizon s’habillent en vermillon

Les hirondelles volent sur la citadelle

La ville s'éveille, au loin une voix délivre son appel

Je suis en vie…

I’m alive and well

I can feel the inner chi

Through the rays of the sun

Shinning down upon me

And even though it pours when i trains

I know that won’t stop me

I gotta fight throught the pain

To make a better me

Ik ben levend en wel

Ik kan de innerlijke chi . voelen

Door de stralen van de zon

Schijnt op mij neer

En ook al giet het als ik train

Ik weet dat dat me niet zal stoppen

Ik moet door de pijn heen vechten

Om een ​​betere ik te maken

Wat een vurige torrent is mijn leven

Ik berijd ze met passie tot de drempel van de nacht

Het schuim brengt me naar het land waar de aarde weinig dood rookt

Breng me naar degenen die ik heb verloren

Adem alsjeblieft geen bitterheid in

Het universum heeft zijn regels, op een dag raken ze ons

46 lente met een hart vol patches

Ik had het verpest met mensen omdat ik op zoek was naar gerechtigheid

Er is niemand in de straat, dus verzeker me dat de Colt jou oplicht, we zullen zien wie het is

de snelste

Het moet gezegd: de pen zwijgt

Het smetteloze laken moe van duels

Wat maakt het uit of roem reikt tot aan de lippen?

Je denkt dat je sterk bent als het bloed in je aderen kookt

En met de tijd verandert het licht van spectrum

Geweld is inderdaad het wapen van de goddelozen en de zwakken

Laat me de weg zien, het leven verplettert hun dieet

Meer dan 10.000 rozen, buig hun rug

De rode pijlen van de brandende zon decimeren je

Raak in het hart, een van hen zet mijn rijmpjes in vuur en vlam

Ik ben in leven…

Ik ben levend en wel

Ik kan de innerlijke chi . voelen

Door de stralen van de zon

Schijnt op mij neer

En ook al giet het als ik train

Ik weet dat dat me niet zal stoppen

Ik moet door de pijn heen vechten

Om een ​​betere ik te maken

Ik ben ruw opgevoed door de straten van deze stad

Om te slagen was er een lijn, ik at deze lijn

Komt er een tijd dat we de slaap verliezen

En het lijden wordt niet gecompenseerd door de zon

Omdat we naar hem kijken alsof hij ons alles schuldig is

Door jezelf centraal te stellen, voel je de aarde niet meer draaien

En ze drinkt zacht onder de klappen

Hoeveel zielen verscheurd op één dag?

Ik heb leren nadenken over de natuur

En mijn vreugde wordt niet afgemeten aan de rekening

Tussen twee universums omdat het de breuk is

Zoals deze agenten die ons controleren als autoapen

Ik ontblootte mijn hart in de rondingen van de letters

Ik hoop dat van bovenaf mijn vader mijn acties goedkeurt

Zoals bedanken voor deze dag is het minimum

Je leven is beter af, ze heeft haar twee siliconen borsten

Vrede is onbetaalbaar, geloof heeft geen meester

Accepteren dat alles sterft is moeilijk te accepteren

Dat deze boom gestreeld zal worden door de wind

De dag dat de aarde je glimlach uitwist

Mijn oog glijdt over het kolkende water

En de lucht aan de horizon kleedt zich in vermiljoen

Zwaluwen vliegen over de citadel

De stad ontwaakt, een stem in de verte doet zijn oproep

Ik ben in leven…

Ik ben levend en wel

Ik kan de innerlijke chi . voelen

Door de stralen van de zon

Schijnt op mij neer

En ook al giet het als ik train

Ik weet dat dat me niet zal stoppen

Ik moet door de pijn heen vechten

Om een ​​betere ik te maken