This Time Imperfect - AFI

I cannot leave here.

I cannot stay.

Forever haunted, more than afraid.

Asphyxiate on words I would say.

I’m drawn to a blackened sky as I turn blue.

There are no flowers, no not this time.

There’ll be no angels gracing the lines,

Just these stark words I find.

I’d show a smile but I’m too weak.

I’d share with you, could I only speak,

just how much this hurts me.

I cannot stay here.

I cannot leave.

Just like all I loved, I’m make believe.

Imagined heart, I disappear.

Seems no one will appear here and make me real.

There are no flowers, no not this time.

There’ll be no angels, gracing the lines.

Just these stark words I find.

I’d show a smile but I’m too weak.

I’d share with you, could I only speak,

just how much this hurts me.

I’d tell you how it haunts me.

I’d tell you how it haunts me.

I’d tell you how it haunts me.

You don’t care that it haunts me.

There are no flowers, no not this time.

There’ll be no angels, gracing the lines.

Just these stark words I find.

I’d show a smile, but I’m too weak.

I’d share with you, could I only speak,

just how much this hurts me…

Just how much this hurts me…

Just how much you…

Ik kan hier niet weg.

Ik kan niet blijven.

Voor altijd achtervolgd, meer dan bang.

Verstikken op woorden zou ik zeggen.

Ik word aangetrokken door een zwartgeblakerde lucht terwijl ik blauw word.

Er zijn geen bloemen, nee deze keer niet.

Er zullen geen engelen zijn die de lijnen sieren,

Alleen deze grimmige woorden die ik vind.

Ik zou een glimlach laten zien, maar ik ben te zwak.

Ik zou met je willen delen, zou ik alleen kunnen spreken,

hoeveel pijn me dit doet.

Ik kan hier niet blijven.

Ik kan niet weggaan.

Net als alles waar ik van hield, doe ik alsof.

Ingebeeld hart, ik verdwijn.

Het lijkt erop dat niemand hier zal verschijnen en me echt zal maken.

Er zijn geen bloemen, nee deze keer niet.

Er zullen geen engelen zijn die de lijnen sieren.

Alleen deze grimmige woorden die ik vind.

Ik zou een glimlach laten zien, maar ik ben te zwak.

Ik zou met je willen delen, zou ik alleen kunnen spreken,

hoeveel pijn me dit doet.

Ik zou je vertellen hoe het me achtervolgt.

Ik zou je vertellen hoe het me achtervolgt.

Ik zou je vertellen hoe het me achtervolgt.

Het kan je niet schelen dat het me achtervolgt.

Er zijn geen bloemen, nee deze keer niet.

Er zullen geen engelen zijn die de lijnen sieren.

Alleen deze grimmige woorden die ik vind.

Ik zou een glimlach laten zien, maar ik ben te zwak.

Ik zou met je willen delen, zou ik alleen kunnen spreken,

hoeveel pijn me dit doet...

Hoeveel pijn dit me doet...

Hoeveel je...