L'étranger - ADX

On ne sait pas d’où il vient

Ni comment il a fait pour refuser le bien

Vivant au fond de la lande

Il cache ses secrets dans un profond silence

On dit que quand vient le soir

Des lueurs, des cris jaillissent hors de sa masure

Son univers est troublé

L'étranger

Son visage, personne ne l’a jamais vu

Un voile noir ne laisse qu’un regard perdu

Marchand dans les sentiers de l’oubli

Son image repousse la main d’un ami

Dans les ténèbres de la nuit

Au fin fond d’une forêt sans retour

Des plaintes déchirent le silence

Un vieil homme pleure agenouillé

Au milieu d’un cercle de fumée

Dans un spasme, il implore son Dieu

Le Dieu du Mal et ses esprits malins

Ton univers est troublé

Sorcier

Tu vis dans l’espoir et l’attente

Sorcier

We weten niet waar het vandaan komt

Noch hoe hij het deed om het goede te weigeren

Diep in de hei wonen

Hij verbergt zijn geheimen in diepe stilte

Ze zeggen dat als de avond valt

Glimmers, kreten springen uit zijn krot

Zijn wereld is verontrust

Het buitenland

Zijn gezicht, niemand heeft het ooit gezien

Een zwarte sluier laat alleen een verloren blik achter

Koopman op de paden van de vergetelheid

Zijn beeld stoot de hand van een vriend af

In de duisternis van de nacht

Diep in een bos waar geen terugkeer meer mogelijk is

Klachten verscheuren de stilte

Een oude man huilt op zijn knieën

In het midden van een cirkel van rook

In een spasme roept hij tot zijn God

De God van het Kwaad en zijn boze geesten

Je universum is verontrust

tovenaar

Je leeft in hoop en verwachting

tovenaar