Maresia - Adriana Calcanhotto

O meu amor me deixou

levou minha identidade

não sei mais bem onde estou

nem onde há realidade

Ah, se eu fosse marinheiro

era eu quem tinha partido

mas meu coração ligeiro

não se teria partido

ou se partisse colava

com cola de maresia

eu amava e desamava

surpreso e com poesia

Ah, se eu fosse marinheiro

seria doce meu lar

não só o Rio de Janeiro

a imensidão e o mar

leste oeste norte sul

onde um homem se situa

quando o sol sobre o azul

ou quando no mar a lua

não buscaria conforto

nem juntaria dinheiro

um amor em cada porto

Ahhhhhh se eu fosse marinheiro…

não pensaria em dinheiro

um amor em cada porto…

Ahhhhhh se eu fosse marinheiro…

Mijn liefde heeft me verlaten

nam mijn identiteit

Ik weet niet meer waar ik ben

noch waar er werkelijkheid is

Oh, als ik een zeeman was

ik was het die was vertrokken

maar mijn hart licht

zou niet gebroken zijn

of als ik wegging, zou ik plakken

met zeelijm

Ik hield van en hield niet van

verrast en met poëzie

Oh, als ik een zeeman was

mijn huis zou lief zijn

niet alleen Rio de januari

de onmetelijkheid en de zee

Oost West noord zuid

waar een man zich bevindt

wanneer de zon over de blauwe

of wanneer op zee de maan

zou geen troost zoeken

Ik zou niet eens geld besparen

een liefde in elke poort

Ahhhhhh als ik een zeeman was...

Ik zou niet aan geld denken

een liefde in elke haven...

Ahhhhhh als ik een zeeman was...