Futuros Amantes - Adriana Calcanhotto

Não se afobe, não

Que nada é pra já

O amor não tem pressa

Ele pode esperar em silêncio

Num fundo de armário

Na posta-restante

Milênios, milênios no ar

E, quem sabe, então o Rio será

Alguma cidade submersa

Os escafandristas virão

Explorar sua casa

Seu quarto, suas coisas

Sua alma, desvãos

Sábios, em vão, tentarão decifrar

O eco de antigas palavras

Fragmentos de cartas, poemas

Mentiras, retratos

Vestígios de estranha civilização

Não se afobe, não

Que nada é pra já

Amores serão sempre amáveis

Futuros amantes, quiçá

Se amarão sem saber

Com o amor que eu um dia

Deixei pra você

Maak je geen zorgen, nee

dat niets voor nu is

 liefde heeft geen haast

Hij kan in stilte wachten

In een kastbodem

In de resterende post

Millennia, millennia in de lucht

En wie weet, dan wordt Rio dat wel

een verzonken stad

De duikers zullen komen

verken je huis

Jouw kamer, jouw spullen

Je ziel, uitsparingen

Wijze mannen zullen tevergeefs proberen te ontcijferen

De echo van oude woorden

Fragmenten van brieven, gedichten

leugens, foto's

Sporen van vreemde beschaving

Maak je geen zorgen, nee

dat niets voor nu is

Liefhebbers zullen altijd aardig zijn

Toekomstige geliefden misschien

Ze zullen van elkaar houden zonder het te weten

Met de liefde die ik op een dag

Ik liet het aan jou over