Like Father, Like Son - Adam Pascal, John Hickok

Zoser:

Don’t come on so cocksure boy, you can’t escape your genes

No point in feeling pure boy, your background intervenes

Listen good and listen straight, you’re not the master of your fate

To this you must be reconciled, you’ll always be your father’s child

At times acclaimed, at times reviled

You’ll wind up doing just what I’ve done

Like father, like son

Radames:

Don’t assume your vices get handed down the line

That a parent’s blood suffices to condemn the child’s design

I’ve done wrong, I can’t deny, but at least I know that I Shouldn’t blame that on my stock, this may come as quite a shock

I’m no chip off any block, I wouldn’t wish those words on anyone

Like father, like son

Zoser:

Son you’re nervous, take my hand

All is settled, all is planned

You’ve got the world at your command

I don’t think you understand

Radames:

I appreciate too well

The squalor at which you excel

it isn’t very hard to tell

Evil’s a distinctive smell

Zoser:

He’s lost all sense of reason, and why?

Some foreign slut

That is the road called treason,

Some doors are slamming shut

Just like me he’s found that flesh can excite but will enmesh

Once we rid him of this blight.

Once this harlot’s out of sight.

Then I think he’ll see the light.

He won’t walk back to daddy he will run.

Like father, like son…

Zoser:

Kom nou niet zo zelfverzekerd jongen, je kunt niet ontsnappen aan je genen

Het heeft geen zin om je pure jongen te voelen, je achtergrond komt tussenbeide

Luister goed en luister recht, je bent niet de meester van je lot

Hiermee moet je je verzoenen, je zult altijd het kind van je vader zijn

Soms geprezen, soms beschimpt

Je zult uiteindelijk doen wat ik heb gedaan

Zo vader, zo zoon

Radames:

Ga er niet vanuit dat je ondeugden langs de lijn worden doorgegeven

Dat het bloed van een ouder voldoende is om het ontwerp van het kind te veroordelen

Ik heb verkeerd gedaan, ik kan het niet ontkennen, maar ik weet in ieder geval dat ik dat niet aan mijn voorraad moet wijten, dit kan een behoorlijke schok zijn

Ik ben geen chip uit een blok, ik zou die woorden niemand toewensen

Zo vader, zo zoon

Zoser:

Zoon, je bent nerveus, pak mijn hand

Alles is geregeld, alles is gepland

Je hebt de wereld tot je beschikking

Ik denk dat je het niet begrijpt

Radames:

Ik waardeer het te goed

De ellende waarin je uitblinkt

het is niet erg moeilijk om te vertellen

Kwaad is een kenmerkende geur

Zoser:

Hij heeft alle verstand verloren, en waarom?

Een buitenlandse slet

Dat is de weg die verraad wordt genoemd,

Sommige deuren slaan dicht

Net als ik heeft hij ontdekt dat vlees kan prikkelen, maar zal verstrikken

Zodra we hem van deze plaag hebben verlost.

Zodra deze hoer uit het zicht is.

Dan denk ik dat hij het licht zal zien.

Hij zal niet teruglopen naar papa, hij zal rennen.

Zo vader, zo zoon…