Welcome Home - Across Silent Hearts

Welcome home

How long you were out?

The news are spread

You are all right

Welcome home

Do you remember?

We’re your friends

But not this time

Have you ever felt the tension

of knowing you are unexpected

And everyone is looking at you

Like you are detached

I know we are not the same

The past has gone and you with it

Should I take it

or should I leave it?

The wounds i keep inside

Will find another way

I’m a captive

Flight’s delayed

Don’t say: «I'm sorry»

You are the victim

But don’t understand

They thought that I could take this

That I’m left aside in past

And my visions are fading

But I’m never coming back

not coming back

And for the last time I will talk to you

Look, is there something else

we can compose about ourselves?

Or we will stay apart without the truth?

Musing about it

I see the edge of it all

rains soak the grave

of promice that we broke

The time will judge, but don’t need verdict

don’t need verdict

They thought that I could take this

That I’m left aside in past

And my visions are fading

But I’m never coming back

Cause you’re dead inside my head

and i’m not gonna pretend

all this fiction I’m sick of it

I see you are drowning

Another day it all will come back to you

Your payback is on the way

I’ve payed enough for it all

And your can keep the change

But you can’t erase the fact

Welkom thuis

Hoe lang was je weg?

Het nieuws wordt verspreid

Je bent oke

Welkom thuis

Weet je nog?

Wij zijn je vrienden

Maar deze keer niet

Heb je ooit de spanning gevoeld?

van weten dat je onverwachts bent

En iedereen kijkt naar je

Alsof je onthecht bent

Ik weet dat we niet hetzelfde zijn

Het verleden is voorbij en jij mee

Moet ik het nemen?

of moet ik het laten?

De wonden die ik binnen houd

Zal een andere manier vinden

Ik ben een gevangene

Vlucht vertraagd

Zeg niet: "Het spijt me"

Jij bent het slachtoffer

Maar begrijp het niet

Ze dachten dat ik dit aankon

Dat ik in het verleden aan de kant ben gelaten

En mijn visioenen vervagen

Maar ik kom nooit meer terug

niet terugkomen

En voor de laatste keer dat ik met je praat

Kijk, is er nog iets?

we over onszelf kunnen componeren?

Of blijven we uit elkaar zonder de waarheid?

Erover mijmeren

Ik zie de rand van alles

regens maken het graf nat

van de belofte die we hebben gebroken

De tijd zal oordelen, maar heeft geen oordeel nodig

geen oordeel nodig

Ze dachten dat ik dit aankon

Dat ik in het verleden aan de kant ben gelaten

En mijn visioenen vervagen

Maar ik kom nooit meer terug

Want je bent dood in mijn hoofd

en ik ga niet doen alsof

al deze fictie, ik heb er genoeg van

Ik zie dat je verdrinkt

Op een andere dag komt het allemaal bij je terug

Je terugverdientijd is onderweg

Ik heb er genoeg voor betaald

En je kunt de verandering houden

Maar je kunt het feit niet wissen