Lolita - Stoneman

Sie war mit dreizehn schon so schön

Konnte seine Blicke sehen

Die glatte Haut, ihr langes Haar

War verliebt in die Gefahr

Sie war sich ihrer Macht bewusst

Tat als hätt' sie’s nicht gewusst

Im Taumel dieser Urgewalt

Wurde ihm ganz schrecklich kalt

Damals hat er schon gewusst

Irgendwann da fällt ein Schuss

Lolita

Du hast sein Blut an deinen Händen

Lolita

Es konnte gar nicht anders enden

Lolita, Lolita

Und er allein ist Schuld daran

Lolita

Dass man dich nicht mehr retten kann

Lauf, lauf, lauf, Lolita

Lauf, lauf, lauf, Lolita

Sie war mit sechszehn seine Frau

Rot der Mund, die Augen blau

Er sah den Ring an ihrer Hand

Und es nahm ihm den Verstand

Doch wie in jeder anderen Nacht

Hat sie ihn nur angelacht

Hat ihm ganz leise «nein» gesagt

Heute ist noch nicht der Tag

Damals hat er schon gewusst

Irgendwann da fällt ein Schuss

Lolita

Du hast sein Blut an deinen Händen

Lolita

Es konnte gar nicht anders enden

Lolita, Lolita

Und er allein ist Schuld daran

Lolita

Dass man dich nicht mehr retten kann

Lauf, lauf, lauf, Lolita

Lauf, lauf, lauf, Lolita

Für diese Welt bist du zu schön

Dreh dich nicht um, bleib nie mehr stehen

Gib diesen Wahnsinn endlich auf

Dreh dich nicht um, Lolita, lauf!

Lolita

Du hast sein Blut an deinen Händen

Lolita

Es konnte gar nicht anders enden

Lolita, Lolita

Und er allein ist Schuld daran

Lolita

Dass man dich nicht mehr retten kann

Lauf, lauf, lauf, Lolita

Lauf, lauf, lauf, Lolita

Lauf, lauf, lauf, Lolita

Lauf, lauf, lauf, Lolita

Lauf, lauf, lauf, Lolita

Lauf, lauf, lauf, Lolita

Ze was al zo mooi op haar dertiende

Kon zijn ogen zien

De gladde huid, haar lange haar

Was verliefd op gevaar

Ze was zich bewust van haar kracht

Deed alsof ze het niet wist

In de razernij van deze elementaire kracht

Hij kreeg het vreselijk koud

Toen wist hij het al

Op een gegeven moment wordt er geschoten

lolita

Je hebt zijn bloed aan je handen

lolita

Het had niet anders kunnen eindigen

Lolita, Lolita

En hij alleen is er debet aan

lolita

Dat je niet meer te redden bent

Rennen, rennen, rennen, Lolita

Rennen, rennen, rennen, Lolita

Ze was zijn vrouw op haar zestiende

Rode mond, blauwe ogen

Hij zag de ring aan haar hand

En het maakte hem gek

Maar zoals elke andere nacht

Lachte ze hem gewoon uit?

Vertelde hem heel zachtjes "nee"

Vandaag is de dag nog niet

Toen wist hij het al

Op een gegeven moment wordt er geschoten

lolita

Je hebt zijn bloed aan je handen

lolita

Het had niet anders kunnen eindigen

Lolita, Lolita

En hij alleen is er debet aan

lolita

Dat je niet meer te redden bent

Rennen, rennen, rennen, Lolita

Rennen, rennen, rennen, Lolita

Je bent te mooi voor deze wereld

Draai je niet om, stop nooit

Geef deze waanzin op

Draai je niet om, Lolita, ren!

lolita

Je hebt zijn bloed aan je handen

lolita

Het had niet anders kunnen eindigen

Lolita, Lolita

En hij alleen is er debet aan

lolita

Dat je niet meer te redden bent

Rennen, rennen, rennen, Lolita

Rennen, rennen, rennen, Lolita

Rennen, rennen, rennen, Lolita

Rennen, rennen, rennen, Lolita

Rennen, rennen, rennen, Lolita

Rennen, rennen, rennen, Lolita