The Actor - Donovan

I lived a life and cast myself a role

I played a part of my own devising

I played it well, too well for healthy soul

Believing in my fantasizing.

When all around me cheered and chanted

I took the accolade

I sold the lonely loser’s wisdom

Of clay and wattle made

Of clay and wattle made.

The actor, the actor, the actor.

My character he loved the crowded nights

The easy pleasures of the rise to fame

The hardest acting still was yet to come

As high he rise, as far he fall again.

When all around me cheered and chanted

I played the masquerade

The teeny girls, they screamed and panted

Too many bows he made

Too many bows he made.

The actor, the actor, the actor.

After a while the show came off the road

Settling down for the very first time

Man in the mirror with his make-up off

Gone from his lip, the sad magical rhyme.

No more around him cheered and chanted

He shun the big parade

Now he sounding weird and slanted

A slave of his trade

A slave of his trade.

The actor, the actor, the actor.

Phoenix he rises from the cleansing flame

Shedding the skin of past pretending

Fully awakened, he cast off his frown

Happily naked, uncontending.

And all around him cheering, chanting

A wiser fool is he

The teeny kids in new wave ranting

Slum heroes to be.

And all around him cheering, chanting

A wiser fool is he

The teeny kids in new wave ranting

Slum heroes to be

Slum heroes to be.

The actor, the actor, the actor.

Ik leefde een leven en wierp mezelf een rol

Ik speelde een deel van mijn eigen ontwerpen

Ik heb het goed gespeeld, te goed voor een gezonde ziel

Geloven in mijn fantaseren.

Toen iedereen om me heen juichte en scandeerde

Ik nam de onderscheiding in ontvangst

Ik heb de wijsheid van de eenzame verliezer verkocht

Van klei en lel gemaakt

Van klei en lel gemaakt.

De acteur, de acteur, de acteur.

Mijn karakter, hij hield van de drukke nachten

De gemakkelijke geneugten van de opkomst tot roem

Het moeilijkste acteerwerk moest nog komen

Zo hoog hij stijgt, zo ver hij weer valt.

Toen iedereen om me heen juichte en scandeerde

Ik speelde de maskerade

De tienermeisjes, ze schreeuwden en hijgen

Hij maakte te veel bogen

Hij maakte te veel bogen.

De acteur, de acteur, de acteur.

Na een tijdje kwam de show van de weg

Voor de allereerste keer settelen

Man in de spiegel met zijn make-up eraf

Verdwenen van zijn lip, het droevige magische rijm.

Er wordt niet meer om hem heen gejuicht en gezongen

Hij mijdt de grote parade

Nu klinkt hij raar en scheef

Een slaaf van zijn vak

Een slaaf van zijn vak.

De acteur, de acteur, de acteur.

Phoenix hij staat op uit de reinigende vlam

De huid van vroeger doen alsof

Volledig ontwaakt wierp hij zijn frons af

Gelukkig naakt, ontegensprekelijk.

En overal om hem heen juichen, zingen

Een wijzere dwaas is hij

De piepjongens in new wave tirades

Sloppenwijkhelden in spe.

En overal om hem heen juichen, zingen

Een wijzere dwaas is hij

De piepjongens in new wave tirades

Helden van de sloppenwijken om te worden

Sloppenwijkhelden in spe.

De acteur, de acteur, de acteur.