Одиноким - SHAMI

Одиноким… Одиноким… Одиноким…

С тобой я чувствую вдвойне себя лишь одиноким.

Одиноким… Одиноким… Одиноким…

А ты ведь разлюбила меня, знаю.

Твои удары, твои губы, запоминаю.

Каждый вздох — он для меня так знаком.

Свершилось, а мне закрыта дорога в твой дом.

Теперь я уезжаю, навсегда!

Слышишь?

Теперь мы расстаемся навсегда.

Видишь меня, вот я стою.

Скажи мне…

Скажи, что будешь говорить, что, типа, ты не с ним, *лять?!

Скажи спасибо, что терпения мальца хватило.

Этого не заслужил я, так скажи мне в чем причина?

Не надо заливать хотя бы сейчас про моих баб —

Выдуманных тобою.

Давай!

Давай!

Начинай.

Начинай мусолить меня — ты это можешь.

На своем стоя, и нихрена ничего не изложишь.

Веришь уже мне или нет — это твои проблемы,

Как и мои когда-то были… Только верь в мечту!

Припев:

Тебя мне просто не хватает.

От тебя мне болью сердце так сжимает.

От тебя ведь нету вовсе толка.

С тобой я чувствую вдвойне себя лишь одиноким.

Тебя мне просто не хватает.

От тебя мне болью сердце так сжимает.

От тебя ведь нету вовсе толка.

С тобой я чувствую вдвойне себя лишь одиноким.

Одиноким… Одиноким… Одиноким… Одиноким…

С тобой я чувствую вдвойне себя лишь одиноким.

Одиноким… Одиноким…

Да, я лгал, и лгу и лгать буду, ты знала.

Да, я спал, и сплю и спать буду —

Ты только позови меня, обними меня через немогу.

Для чего ты меня околдовала?

Я как ранимая пуля, как опустевший скворечник,

С которого улетела накануне навсегда ты далеко-далеко…

Тебе ведь так просто, а мне далеко нелегко.

Я не верю и жду тебя.

Я не верю, прости меня.

Я не верю — ты верила, что между нами все кончится.

Забыть тебя хотя бы на минуту, знаешь —

Я не могу понять от чего я угнетаю тебя.

Прости меня, прими меня,

Забудь меня, но это уже в прошлом.

Добилась то чего хотела —

Останься там, мне от тебя только тошно…

Припев:

Тебя мне просто не хватает.

От тебя мне болью сердце так сжимает.

От тебя ведь нету вовсе толка.

С тобой я чувствую вдвойне себя лишь одиноким.

Тебя мне просто не хватает.

От тебя мне болью сердце так сжимает.

От тебя ведь нету вовсе толка.

С тобой я чувствую вдвойне себя лишь одиноким.

Иногда, кажется, что весь мир отвернулся от тебя —

Когда вот-вот должно было случиться чудо.

А пришел к тому, что тебя тупо опрокинули, тупо поиздевались.

После этого не хочется верить ни в какую, нахрен, любовь.

Кто ее выдумал вообще?

А может это судьба?

Хотя так и есть, иначе мы не были бы вместе столь долгий срок.

Может, это урок?

Так и есть…

Но не могу понять, что дал мне этот урок?

Так как полюбить другую искренне… Всей душой… Увы, я не в силах.

Просто скажу: спасибо, за проведенное с тобой время.

Не держу зла на тебя.

И вовсе больше не держу тебя — ты свободна.

Хотя я не сдержал свое слово, этим ты и победила меня.

Но знай одно — я все еще рядом, все еще люблю тебя, прощай…

Припев:

Тебя мне просто не хватает.

От тебя мне болью сердце так сжимает.

От тебя ведь нету вовсе толка.

С тобой я чувствую вдвойне себя лишь одиноким.

Тебя мне просто не хватает.

От тебя мне болью сердце так сжимает.

От тебя ведь нету вовсе толка.

С тобой я чувствую вдвойне себя лишь одиноким.

Тебя мне просто не хватает.

От тебя мне болью сердце так сжимает.

От тебя ведь нету вовсе толка.

С тобой я чувствую вдвойне себя лишь одиноким.

Тебя мне просто не хватает.

От тебя мне болью сердце так сжимает.

От тебя ведь нету вовсе толка.

С тобой я чувствую вдвойне себя лишь одиноким.

Я одинок.

Я одинок.

Я одинок.

Одиноко.

Одиноко.

С тобой я чувствую вдвойне себя лишь одиноким.

Одиноким.

Одиноким.

Eenzaam... Eenzaam... Eenzaam...

Met jou voel ik me dubbel eenzaam.

Eenzaam... Eenzaam... Eenzaam...

En je werd verliefd op mij, ik weet het.

Je slagen, je lippen, ik herinner het me.

Elke ademhaling is zo vertrouwd voor mij.

Het is gedaan, en de weg naar je huis is voor mij afgesloten.

Nu ga ik weg, voor altijd!

Hoor je?

Nu gaan we voor altijd uit elkaar.

Je ziet me, hier ben ik.

Vertel het me…

Stel dat je dat gaat zeggen, alsof je niet bij hem bent, *fuck?!

Zeg bedankt voor het geduld van het kind.

Ik heb dit niet verdiend, dus vertel me wat de reden is?

Het is nu niet nodig om in te vullen over mijn vrouwen -

Uitgevonden door jou.

Laten we!

Laten we!

Begin.

Begin me uit te stellen - je kunt het.

Als je alleen staat, zeg je niets.

Of je me nu gelooft of niet, dat is jouw probleem

Net zoals die van mij ooit waren... Geloof maar in een droom!

Refrein:

Ik mis je gewoon.

Van jou, mijn hart knijpt van pijn.

Je hebt er helemaal geen zin in.

Met jou voel ik me dubbel eenzaam.

Ik mis je gewoon.

Van jou, mijn hart knijpt van pijn.

Je hebt er helemaal geen zin in.

Met jou voel ik me dubbel eenzaam.

Eenzaam... Eenzaam... Eenzaam... Eenzaam...

Met jou voel ik me dubbel eenzaam.

Eenzaam... Eenzaam...

Ja, ik heb gelogen, en ik zal liegen en ik zal liegen, dat wist je.

Ja, ik heb geslapen, en ik slaap en ik zal slapen -

Je belt me ​​gewoon, knuffelt me ​​door, ik kan het niet.

Waarom betoverde je me?

Ik ben als een kwetsbare kogel, als een leeg vogelhuisje,

Waar je eergisteren voor altijd, ver, ver weg van wegvloog...

Het is zo gemakkelijk voor jou, maar het is verre van gemakkelijk voor mij.

Ik geloof niet en ik wacht op je.

Ik geloof het niet, vergeef me.

Ik geloof niet - jij geloofde dat alles tussen ons zou eindigen.

Vergeet je zelfs maar voor een minuut, weet je -

Ik kan niet begrijpen waarom ik je onderdruk.

Vergeef me, accepteer me

Vergeet me, maar dat is verleden tijd.

Ik heb wat ik wilde -

Blijf daar, ik ben je gewoon beu...

Refrein:

Ik mis je gewoon.

Van jou, mijn hart knijpt van pijn.

Je hebt er helemaal geen zin in.

Met jou voel ik me dubbel eenzaam.

Ik mis je gewoon.

Van jou, mijn hart knijpt van pijn.

Je hebt er helemaal geen zin in.

Met jou voel ik me dubbel eenzaam.

Soms lijkt het alsof de hele wereld zich van je heeft afgekeerd -

Toen er een wonder stond te gebeuren.

En hij kwam tot het feit dat je dom werd omvergeworpen, dom bespot.

Daarna wil ik in geen enkele verdomde liefde meer geloven.

Wie heeft het überhaupt uitgevonden?

Of misschien is het het lot?

Hoewel het zo is, anders waren we niet zo lang samen geweest.

Misschien is het een les?

Dit is waar…

Maar ik kan niet begrijpen wat deze les mij heeft gebracht?

Sinds een ander oprecht liefhebben... Met heel mijn hart... Helaas kan ik dat niet.

Ik wil je gewoon bedanken voor de tijd die je met je hebt doorgebracht.

Ik koester geen wrok tegen jou.

En ik houd je niet meer vast - je bent vrij.

Hoewel ik me niet aan mijn woord heb gehouden, heb je me zo verslagen.

Maar weet één ding - ik ben er nog steeds, hou nog steeds van je, tot ziens...

Refrein:

Ik mis je gewoon.

Van jou, mijn hart knijpt van pijn.

Je hebt er helemaal geen zin in.

Met jou voel ik me dubbel eenzaam.

Ik mis je gewoon.

Van jou, mijn hart knijpt van pijn.

Je hebt er helemaal geen zin in.

Met jou voel ik me dubbel eenzaam.

Ik mis je gewoon.

Van jou, mijn hart knijpt van pijn.

Je hebt er helemaal geen zin in.

Met jou voel ik me dubbel eenzaam.

Ik mis je gewoon.

Van jou, mijn hart knijpt van pijn.

Je hebt er helemaal geen zin in.

Met jou voel ik me dubbel eenzaam.

Ik ben eenzaam.

Ik ben eenzaam.

Ik ben eenzaam.

Alleen.

Alleen.

Met jou voel ik me dubbel eenzaam.

Alleen.

Alleen.