Ann Katrin, farväl - Marie Fredriksson

Jag minns din mun mot min

När vi älskade kommer du

Fort till vårt fönster

Ständigt i långa armar

Så dolde du din skatt

Efter någon vecka

Kröp sanningen väl fram

Och sen första gången

Att det var som en lavin

Minns du hur det kändes

Ann-Katrin?

Ann-Katrin, farväl

Farväl, Ann-Katrin

Farväl, farväl

Ann-Katrin, farväl

Farväl

Vår tid är slut

Och denna kväll den sista

Du hade inget val

Så du valde detta trista

Min själ fick svarta slöjor

Och din själ fick vassa kanter

När vi åter träffades

Blev det vissa varianter

Paranoja, visst amfetamin

Sen sågs vi aldrig mera

Ann-Katrin

(Ann-Katrin.)

Ann-Katrin, farväl

Farväl, Ann-Katrin

Farväl, farväl

Ann-Katrin, farväl

Nej, aldrig

Aldrig mera, Ann-Katrin

Farväl, Ann-Katrin

Farväl, farväl

Ann-Katrin, farväl

Farväl, farväl

Ann-Katrin

Ik herinner me jouw mond tegen de mijne

Wanneer we van je hielden zal je komen

Snel naar ons raam

Voortdurend in lange armen

Toen verborg je je schat

Na een week of zo

Kruip de waarheid goed

En dan de eerste keer

Dat het was als een lawine

Weet je nog hoe het voelde?

Ann-Katrin?

Ann-Katrin, tot ziens

Tot ziens, Ann-Katrin

Tot ziens tot ziens

Ann-Katrin, tot ziens

Afscheid

Onze tijd zit erop

En vanavond de laatste

Je had geen keus

Dus je koos dit verdrietig

Mijn ziel heeft zwarte sluiers

En je ziel heeft scherpe kantjes

Toen we elkaar weer ontmoetten

Er waren enkele variaties

Paranoia, bepaalde amfetaminen

Toen werden we nooit meer gezien

Ann-Katrin

(Ann-Katrin.)

Ann-Katrin, tot ziens

Tot ziens, Ann-Katrin

Tot ziens tot ziens

Ann-Katrin, tot ziens

Nee nooit

Nooit meer, Ann-Katrin

Tot ziens, Ann-Katrin

Tot ziens tot ziens

Ann-Katrin, tot ziens

Tot ziens tot ziens

Ann-Katrin