Shall We Gather at the River - Jim Reeves

The church doors opened one Sunday in a little country town

The people all were silent in the rain that misted down

And an old gray-haired granddad his shoulders stooped with pain

Was holdin' fast a little boy who kept cryin' in the rain

And in the dim candlelight within a casket lay so still

That soon would lie beneath the earth up at the top of the hill

The little boy kept askin' in a low and plaintive tone

What’s wrong with mommy grandpa won’t she be comin' home

It’s awful lonesome grandpa since daddy went away

And mommy’s all the reason why I’m happy every day

Wouldn’t she feel better grandpa if I layed down by her side

The old man turned and faced him and with these words replied

Mother went a walkin' son away up in the sky

Along the brook that winds among the stars up there on high

And down the valley where the sun goes home at night to sleep

Mother went a walkin' son she wouldn’t want us to weep

The boy didn’t seem to understand just where his mom had gone

He couldn’t realize that now she wouldn’t be comin' home

He saw the rain on grandpa’s face he didn’t know he cried

And of course he couldn’t hear the words that grandpa said inside

Mother went a walkin' son up yonder in the sky

And all that we can do down here son is bow our heads and cry

She’s gone to meet your daddy son and take him by the hand

Yes mother went a walkin' son in God’s great meadowland

Op een zondag gingen de kerkdeuren open in een klein plattelandsstadje

De mensen waren allemaal stil in de regen die neersloeg

En een oude grijsharige opa met gebogen schouders van de pijn

Hield vast aan een kleine jongen die bleef huilen in de regen

En in het schemerige kaarslicht in een kist lag zo stil

Dat zou spoedig onder de aarde op de top van de heuvel liggen

De kleine jongen bleef vragen op een lage en klagende toon

Wat is er mis met mama opa, komt ze niet thuis?

Het is vreselijk eenzame opa sinds papa wegging

En mama is de reden waarom ik elke dag blij ben

Zou ze zich niet beter voelen opa als ik naast haar zou gaan liggen?

De oude man draaide zich om en keek hem aan en antwoordde met deze woorden:

Moeder ging als een wandelende zoon de lucht in

Langs de beek die kronkelt tussen de sterren daar in de hoogte

En door de vallei waar de zon 's nachts naar huis gaat om te slapen

Moeder liep een wandelende zoon, ze zou niet willen dat we zouden huilen

De jongen leek niet te begrijpen waar zijn moeder was gebleven

Hij kon niet beseffen dat ze nu niet thuis zou komen

Hij zag de regen op opa's gezicht waarvan hij niet wist dat hij huilde

En natuurlijk kon hij de woorden die opa vanbinnen zei niet horen

Moeder ging een wandelende zoon ginds in de lucht

En alles wat we hier beneden kunnen doen, is onze hoofden buigen en huilen

Ze is je vaderzoon gaan ontmoeten en hem bij de hand nemen

Ja moeder ging een wandelende zoon in Gods grote weideland