До встречи, родная - Кот Балу

Ну всё!

До встречи, родная.

Пиши письма, когда жёстко скучаешь.

Сижу на кухне, пью чай.

За окном ночь нападает, накрывает печаль.

Если догорает свеча, из шкафа достану вторую.

В колонках рифмуют.

Если есть мечта, не рассказывай никому.

Никак не поймаю, никак пойму —

Мы снова где-то тусуем, а ночь нам жизнь рисует слепую.

Арбат-брат, городские легенды.

Где-то далеко от дома на своей волне открыл глаза — где я?

И лишь одно слово — «Свобода"среди степей и сопок,

Среди домов и соток, спасибо за жизнь — высший сорт.

Счастье не в бабках, но сегодня все бабки на счастье.

Мой родной город, от его сердца все части.

Сегодня полный relax.

Замело все пути к совершенству.

Братишка полон чести против всех этих непоняток и шерсти.

Брат мой, на лёгкой ноге по земле шествуй.

Местами круг, местами прянь, местами сухая, но благо есть сердце.

Без зависти ушёл в завтрашний день, а завтра — мы пробудимся снова,

Дай Бог, пробудимся снова!

Жизнь порой ведёт себя, как курва-оторва.

Где-то по газам, а где-то жать тормоз.

Чай в термос, душа в космос.

Ну всё, до встречи, родная.

Звони, буду рад слышать твой голос.

Знай это, они будут лаять, но буду спокоен, как Будулай.

И среди холода греет сердца пламя,

На плохих людей слабая память.

Ночью вновь и в бездну кану,

Уходим в тишину, вырубая фанфары.

Дай бог, чтобы нас не покарали.

За окном ритм Ралли, а за окном холода.

Ну всё, до встречи, родная.

Звони, пиши.

Да к чёрту это высокомерие

И эту столицу.

Ты летишь в Америку,

И мы уже в разных измерениях.

В котомке ручка да кремень, стержень в рэпе всё реже.

Уже не тот, уже не прежний.

Уже не тот, но слава Богу по жизни чистый мазал толк.

Доел, родных храни Аллах.

Всю боль в капкан, со мною люди — не толпа.

Ну всё, до встречи, родная.

В душе оставишь орнамент.

И утром ранним закрою дверь, уйду дворами.

Февраль, 2016.

Nou, alles!

Tot snel, lieverd.

Schrijf brieven als je je echt verveelt.

Ik zit in de keuken thee te drinken.

Buiten het raam, nachtelijke aanvallen, treurige dekens.

Als de kaars opbrandt, haal ik de tweede uit de kast.

Ze rijmen in kolommen.

Als je een droom hebt, vertel het dan aan niemand.

Ik kan het niet vangen, ik kan het niet begrijpen -

We hangen weer ergens rond, en 's nachts maakt het leven ons blind.

Arbat-broer, stedelijke legendes.

Ergens ver van huis, op zijn eigen golf, opende hij zijn ogen - waar ben ik?

En slechts één woord - "Vrijheid" tussen de steppen en heuvels,

Onder huizen en hectaren is dank voor het leven de hoogste graad.

Geluk zit niet in oma's, maar tegenwoordig zijn alle oma's voor geluk.

Mijn geboortestad, alle delen komen uit het hart.

Vandaag is een volledige ontspanning.

Het heeft alle paden naar perfectie weggevaagd.

Het kleine broertje is vol eer tegen al deze misverstanden en wol.

Mijn broer, bewandel de aarde op een lichte voet.

Op sommige plaatsen is het een cirkel, op sommige plaatsen is het pittig, op sommige plaatsen is het droog, maar het goede is het hart.

Zonder jaloezie vertrok hij naar morgen, en morgen - we zullen weer wakker worden,

Als God het wil, word weer wakker!

Het leven gedraagt ​​zich soms als een bitch.

Ergens op het gas, en ergens om op de rem te trappen.

Thee in een thermoskan, ziel in de ruimte.

Nou, dat is het, tot ziens, schat.

Bel me, ik hoor graag je stem.

Weet dit, ze zullen blaffen, maar ik zal kalm zijn, zoals Budulai.

En te midden van de kou verwarmt een vlam het hart,

Slechte mensen hebben een zwak geheugen.

's Nachts weer en in de afgrond van het blik,

We vertrekken in stilte, het kappen van de fanfare.

God verhoede dat we niet gestraft worden.

Buiten het raam is het ritme van Rally, en buiten het raam is het koud.

Nou, dat is het, tot ziens, schat.

Bel, schrijf.

Ja, naar de hel met deze arrogantie

En dit kapitaal.

Je vliegt naar Amerika

En we zijn al in verschillende dimensies.

Er zit een pen en een vuursteen in een knapzak, de roede in rap wordt steeds minder.

Niet meer hetzelfde, niet meer hetzelfde.

Het is niet meer hetzelfde, maar godzijdank voor het leven, een schoon besmeurd gevoel.

Klaar, God zegene de familie.

Alle pijn zit in een val, bij mij zijn mensen geen menigte.

Nou, dat is het, tot ziens, schat.

Laat een sieraad achter in je ziel.

En in de vroege ochtend zal ik de deur sluiten, ik zal de werven verlaten.

februari, 2016.