Rabbit Hills - Michael Chapman

It’s a long long road from here down to the sea

But it’s the only thing that keeps your love with me

Where the water meets the trees and the long grass turns to sand

The bluebirds skip the waves, stones like jewels in your hand

Or was it my imagination again?

At the end of the road there’s a clearing in the shade

And it’s there many times my love and I have laid

The path disappears and the garden’s overgrown

But at least it was somewhere for us to call our own

Or was it my imagination again?

The water is so cold today, I sit behind the hill

And conjure up my memories like motion picture stills

Waiting for the tide to rise and wash away all trace

Of my footsteps on the beach, and etch away your face

It’s a long long road from here down to the sea

But it’s the only thing that keeps your love with me

Where the water meets the trees and the long grass turns to sand

The bluebirds skip the waves, stones like jewels in your hand

Or was it my imagination again?

Or was it my imagination again?

Het is een lange, lange weg van hier naar de zee

Maar het is het enige dat je liefde bij me houdt

Waar het water de bomen ontmoet en het lange gras in zand verandert

De bluebirds slaan de golven over, stenen als juwelen in je hand

Of was het weer mijn verbeelding?

Aan het einde van de weg is er een open plek in de schaduw

En het is daar vaak mijn liefde en ik hebben gelegd

Het pad verdwijnt en de tuin is overwoekerd

Maar het was voor ons in ieder geval een plek om de onze te noemen

Of was het weer mijn verbeelding?

Het water is zo koud vandaag, ik zit achter de heuvel

En roept mijn herinneringen op als filmstills

Wachten tot het tij opkomt en alle sporen wegspoelt

Van mijn voetstappen op het strand en je gezicht wegetsen

Het is een lange, lange weg van hier naar de zee

Maar het is het enige dat je liefde bij me houdt

Waar het water de bomen ontmoet en het lange gras in zand verandert

De bluebirds slaan de golven over, stenen als juwelen in je hand

Of was het weer mijn verbeelding?

Of was het weer mijn verbeelding?