Авиньон - Юрий Лорес

Он шёл из Авиньона, в Авиньон

Я шёл ему навстречу.

И песню громко пели я и он.

И каждый на своём наречии.

И нечего делить нам было,

Ни почестей, ни славы.

И солнце в левый глаз ему светило,

А мне светило в правый.

Он шёл из Авиньона, в Авиньон

Я шёл ему навстречу,

Хотя я знал, что там, где правил он,

Мне после делать нечего.

И то, что я наивен был и пылок,

Ему было забавно.

Он левою рукой чесал затылок,

Я это делал правой.

Он шёл из Авиньона, в Авиньон

Я шёл ему навстречу.

Он разлюбил, я был еще влюблён.

Он постарел, я был широкоплечим.

Я молод был и денег не копил я,

Он упивался славой.

И то, что для него налево было,

То было для меня направо.

Он шёл из Авиньона, в Авиньон

Я шёл ему навстречу.

При встрече он отвесит мне поклон

И я ему отвечу.

Hij ging van Avignon naar Avignon

Ik liep naar hem toe.

En ik en hij zongen het lied luid.

En ieder in zijn eigen dialect.

En we hadden niets te delen,

Geen eer, geen glorie.

En de zon scheen in zijn linkeroog,

En het scheen in mijn recht.

Hij ging van Avignon naar Avignon

Ik liep naar hem toe

Hoewel ik wist dat waar hij regeerde,

Ik heb daarna niets te doen.

En het feit dat ik naïef en vurig was,

Hij was grappig.

Hij krabde met zijn linkerhand op zijn achterhoofd,

Ik deed het goed.

Hij ging van Avignon naar Avignon

Ik liep naar hem toe.

Hij viel uit liefde, ik was nog steeds verliefd.

Hij was oud, ik had brede schouders.

Ik was jong en ik heb geen geld gespaard,

Hij genoot van roem.

En wat hem restte,

Dat klopte voor mij.

Hij ging van Avignon naar Avignon

Ik liep naar hem toe.

Tijdens de vergadering zal hij voor me buigen

En ik zal hem antwoorden.