Marsha, Thankk You for the Dialectics, but I Need You to Leave - Will Wood

They could prescribe you any illness you’d like if you define the terms of your

ailments

You could sing a pretty malady like a black canary, but a crow don’t know the

smell of carbon monoxide

How many years have you been on that couch?

They could’ve quilt’d you in the throws by now

Your draw a line in the sand where it ends and you begin

But the tide rolls in, so who knows?

Oh well

And a little identity never hurt nobody, but lately you’ve been focusing too

much on yourself

So how many milligrams of you are still left in there?

'Cause back in my day we didn’t need no feel-good pills and no psychiatrists

No, we just drank ourselves to death

And god damn it, we liked it

Who makes the call?

What’s a symptom, what’s a flaw, can it be both?

Well I suppose that’s an answer

Would you give up your humanity for just a touch of sanity?

'Cause God knows it’s not like it’s cancer

And good news to the purists: they’ve discovered a cure for the symptoms of

being alive

It’s a painless procedure with a low rate of failure

But very few patients survive

And a little conformity never hurt nobody, but lately I’ve been worried that

you’re losing yourself

So how many milligrams of you are still left in there?

'Cause back in my day we didn’t need no feel-good pills and no psychiatrists

No, we just bled out in our baths

And god damn it, we liked it

Doctor, what’s my prognosis if the studies show that

Disease is in the eye of the beholder?

Tell me «so it goes»

We depress to impress, I guess, in layer after layer to get off our chests

It’s cold out now, we can take it off later

Better safe than sorry, and we both know the danger

So doctor, could you run another test?

Got a feeling that this time I might just pass it

Well, If you raise the average

We’ll all sing when the bell curve rings in lyrics symptomatic of the way we

think

If our harmonies don’t sync, we can change our voices

A chorus on condition of our diagnosis

Back in my day we didn’t need no feel-good pills and no psychiatrists

What can I say, except don’t heed no evil wills of moral nihilists

I said «back in the days of lobotomies and shock therapy and mad scientists

Oh, don’t you make me waste my breath

God damn it!»

Ain’t your you-dentity at stake?

Does aspirin kill you with the pain?

You’re not your thoughts, you’re not your brain, you’re just the character

you’ve made

Up in your head, down in your heart, what seem like separate body parts

Come together to believe they’re you, and not just chemistry

It’s not the way that you were raised, or what the advertisements say

Not what you pay for, what you pray for, what you want, or what you say

And I see your tendency to redefine disease by what you need

And I’m afraid I can’t prescribe the diagnosis that you seek

And something tells me that you need, forgive me now if I misspeak

But something tells me that you like, and something tells me

You prefer to be sitting there flipping through those old issues of People

Well that’s our time, see you next week

Ze kunnen u elke ziekte voorschrijven die u maar wilt als u de voorwaarden van uw

kwalen

Je zou een behoorlijke kwaal kunnen zingen als een zwarte kanarie, maar een kraai weet het niet

geur van koolmonoxide

Hoeveel jaar zit je al op die bank?

Ze hadden je nu al in de worpen kunnen quilten

Je trekt een lijn in het zand waar deze eindigt en je begint

Maar het tij komt binnen, dus wie weet?

Oh nou ja

En een beetje identiteit heeft nooit iemand kwaad gedaan, maar de laatste tijd ben jij je ook aan het focussen

veel over jezelf

Dus hoeveel milligram van je zit er nog in?

Want in mijn tijd hadden we geen feelgoodpillen en geen psychiaters nodig

Nee, we hebben ons gewoon dood gedronken

En godverdomme, we vonden het leuk

Wie belt er?

Wat is een symptoom, wat is een fout, kan het beide zijn?

Nou, ik veronderstel dat dat een antwoord is

Zou je je menselijkheid opgeven voor slechts een vleugje gezond verstand?

Want God weet dat het niet is alsof het kanker is

En goed nieuws voor de puristen: ze hebben een remedie ontdekt voor de symptomen van:

levend zijn

Het is een pijnloze procedure met een laag percentage mislukkingen

Maar heel weinig patiënten overleven

En een beetje conformiteit heeft nooit iemand kwaad gedaan, maar de laatste tijd maak ik me zorgen dat

je verliest jezelf

Dus hoeveel milligram van je zit er nog in?

Want in mijn tijd hadden we geen feelgoodpillen en geen psychiaters nodig

Nee, we bloedden gewoon dood in onze baden

En godverdomme, we vonden het leuk

Dokter, wat is mijn prognose als de onderzoeken aantonen dat?

Ziekte is in het oog van de toeschouwer?

Vertel me «zo gaat het»

We deprimeren om indruk te maken, denk ik, laag na laag om van ons af te komen

Het is nu koud buiten, we kunnen hem later uitdoen

Better safe than sorry, en we kennen allebei het gevaar

Dus dokter, kunt u nog een test doen?

Ik heb het gevoel dat ik het deze keer misschien wel zou halen

Nou, als je het gemiddelde verhoogt

We zullen allemaal zingen wanneer de belkromme rinkelt in teksten die symptomatisch zijn voor de manier waarop we

denken

Als onze harmonieën niet synchroniseren, kunnen we onze stemmen veranderen

Een refrein op voorwaarde van onze diagnose

In mijn tijd hadden we geen feelgoodpillen en geen psychiaters nodig

Wat kan ik zeggen, behalve dat je geen acht slaat op de kwade wil van morele nihilisten?

Ik zei «in de tijd van lobotomieën en shocktherapie en gekke wetenschappers»

Oh, laat me niet mijn adem verspillen

Godverdomme!"

Staat je jij-identiteit niet op het spel?

Doodt aspirine je met de pijn?

Je bent niet je gedachten, je bent niet je brein, je bent gewoon het personage

jij hebt gemaakt

Boven in je hoofd, in je hart, wat lijken op afzonderlijke lichaamsdelen

Kom samen om te geloven dat jij het bent, en niet alleen scheikunde

Het is niet de manier waarop je bent opgevoed of wat de advertenties zeggen

Niet waar je voor betaalt, waar je voor bidt, wat je wilt of wat je zegt

En ik zie je neiging om ziekte te herdefiniëren door wat je nodig hebt

En ik ben bang dat ik de diagnose die u zoekt niet kan voorschrijven

En iets zegt me dat je het nodig hebt, vergeef me nu als ik verkeerd spreek

Maar iets zegt me dat je het leuk vindt, en iets zegt me

Je zit daar liever te bladeren door die oude nummers van People

Nou dat is onze tijd, tot volgende week