Beethoven: Fidelio op.72 / Act 2 - "Gott! Welch' Dunkel hier!" - Ticho Parly, Orchester Der Deutschen Oper Berlin, Peter Maag

Gott!

Welch Dunkel hier!

O grauenvolle Stille!

Öd' ist es um mich her.

Nichts lebet ausser mir

O schwere Prüfung!

-

Doch gerecht ist Gottes Wille!

Ich murre nicht!

Das Mass der Leiden steht bei dir

In des Lebens Frühlingstagen

Ist das Glück von mir geflohn!

Wahrheit wagt ich kühn zu sagen

Und die Ketten sind mein Lohn

Willig duld' ich alle Schmerzen

Ende schmählich meine Bahn;

Süsser Trost in meinm Herzen:

Mein Pflicht hab' ich getan!

Und spür' ich nicht linde, sanft säuselnde Luft?

Und ist nicht mein Grab mir erhellet?

Ich seh', wie ein Engel im rosigen Duft

Sich tröstend zur Seite mir stellet

Ein Engel, Leonoren, der Gattin, so gleich

Der führt mich zur Freiheit ins himmlische Reich

God!

Wat donker hier!

O vreselijke stilte!

Het is saai om mij heen.

Niets leeft behalve ik

O moeilijke beproeving!

-

Maar het is gewoon Gods wil!

ik mopper niet!

De mate van lijden is bij jou

In de lentedagen van het leven

Is het geluk van mij gevlucht!

Ik durf de waarheid vrijmoedig te zeggen

En de kettingen zijn mijn beloning

Ik tolereer graag alle pijn

Beëindig mijn pad schandelijk;

Zoete troost in mijn hart:

Ik heb mijn plicht gedaan!

En voel ik de zachte, zacht fluisterende lucht niet?

En is mijn graf niet verlicht voor mij?

Ik zie als een engel in de roze geur

staat aan mijn zijde om me te troosten

Een engel, Leonore, de vrouw, onmiddellijk

Hij leidt me naar vrijheid in het hemelse rijk