High Dive in a Low Well - 156/Silence

Now you’re desperate and you feel so alone

Down in the south you feel dead in your bones

Nowhere to run to and no one to phone

Your time is depleting.

Your sanity’s wearing thin

I don’t know when you lost the will to live

Your time is just spent dissolving yourself away

I feel like I’ve been partaking in all your sins but

I can’t blame myself for your fuck ups

You’re fucked up and selfish as shit for all the things you’ve done

But I won’t forget.

Don’t you expect me to

This life is a sentence we’re brought here to endure

I just spit towards you

Now I just spit

And for the last time, you are not fine

You crush a hundred lines finely every night

Try and end your fucking life by suicide

You deny, you say you’re alright but you’re so bad at hiding your calamity that

I know is still thriving

You could cover it under the suffering just won’t be hushed to sleep

Cause' when the cost caught up I felt the pressure fucking crush your lungs and

deny you a life you could love

Links break into nothing

I watched your wings cleaved off of your skin

I saw the ceiling sinking on you and me

I never felt so beneath.

Now my trust has erased to nothing

You continue to do what you knew would be your doom all along

Nu ben je wanhopig en voel je je zo alleen

Beneden in het zuiden voel je je dood in je botten

Nergens om naartoe te rennen en niemand om te bellen

Je tijd raakt op.

Je gezond verstand is dun

Ik weet niet wanneer je de wil om te leven verloor

Je tijd wordt gewoon besteed aan het oplossen van jezelf

Ik heb het gevoel dat ik al je zonden heb begaan, maar

Ik kan mezelf niet de schuld geven van je rotzooi

Je bent naar de klote en egoïstisch als stront voor alle dingen die je hebt gedaan

Maar ik zal het niet vergeten.

Verwacht je niet dat ik dat doe?

Dit leven is een zin die we hier moeten doorstaan

Ik spuug gewoon naar je toe

Nu spuug ik gewoon

En voor de laatste keer, het gaat niet goed met je

Je verplettert elke nacht honderd lijnen fijn

Probeer je verdomde leven te beëindigen door zelfmoord te plegen

Je ontkent, je zegt dat het goed met je gaat, maar je bent zo slecht in het verbergen van je rampspoed dat

Ik weet dat het nog steeds bloeit

Je zou het kunnen bedekken onder het lijden, maar zal niet in slaap worden geduwd

Want toen de kosten inhaalden, voelde ik de druk je longen verpletteren en

je een leven ontzeggen waar je van zou kunnen houden

Links breken in het niets

Ik zag hoe je vleugels van je huid werden gespleten

Ik zag het plafond op jou en mij wegzakken

Ik voelde me nog nooit zo beneden.

Nu is mijn vertrouwen tot niets weggevaagd

Je blijft doen waarvan je altijd al wist dat het je ondergang zou zijn