No, non ha fine - Mina

Noi sedevamo sopra l’argine a guardare

Il fiume bianco nel tramonto incandescente

Dicevi sempre correrà quest’acqua al mare

Anch’io per sempre a te verrò teneramente

No, non ha fine questo tormento

No, non potrò scordarti mai più

Ancora siedo su quell’argine a fissare

Il fiume chiaro nel crepuscolo imminente

So che per sempre chiamerà quest’acqua il mare

Invocherò il tuo nome sempre dolcemente

No, non ha fine questo tormento

No, non potrò scordarti mai più

Tu mi vuoi, io voglio te

Questo amor in noi vivrà

Ma lontana ormai da me

L’acqua scorrerà

Adesso vedo da quell’argine svanire

Il fiume opaco nella nebbia evanescente

Quell’acqua sempre scorrerà per non finire

Per noi sarà tormento amor perennemente

No, non ha fine questo tormento

No, no, no

(Grazie a Luigi per questo testo)

We zaten op de dijk om te kijken

De witte rivier in de gloeiende zonsondergang

Je zei altijd dat dit water naar de zee zal stromen

Ik zal ook altijd teder naar je toe komen

Nee, deze kwelling heeft geen einde

Nee, ik kan je nooit meer vergeten

Ik zit nog steeds op die dijk te staren

De heldere rivier in de naderende schemering

Ik weet dat hij dit water voor altijd de zee zal noemen

Ik zal je naam altijd liefkozend noemen

Nee, deze kwelling heeft geen einde

Nee, ik kan je nooit meer vergeten

Jij wilt mij, ik wil jou

Deze liefde zal in ons leven

Maar ver van mij nu

Het water zal stromen

Nu zie ik vanaf die dijk verdwijnen

De doffe rivier in de verdwijnende mist

Dat water zal altijd stromen en nooit eindigen

Voor ons zal het eeuwigdurende kwelling liefde zijn

Nee, deze kwelling heeft geen einde

Nee nee nee

(Met dank aan Luigi voor deze tekst)