Nightfall of Mother Earth, Summer Distress - Ophthalamia

Länge jag i sommarhettans dagar sökt men dig ej funnit

Kämpat, trälat och i solens bländande sken jag brunnit

Vi må ödslat våra liv men vi även en död var vunnit

Dig, Elishia skall jag finna vart du än har försvunnit

årstider de alla igenom jag vaktar med

Leende så stort, jag härskar över allt

Moder jord nu dömer vi dig döden

Så som vi alla andra kommer att dö

Elishia…

Tillsammans skall vi härska

Moder jord…

Skall i våra händer dö

Elishia, dotter av de tre månarna

Skall jaga i natten tillsammans med mig

Och när vi gjort vårt kall så sänk oss i vår grav

Djupt, djupt i döden ned

Himmel blå och ljuv sommaräng

Låt er vaggas i ondskans säng

Svarta slöjor, svarta lövverk

Undergången nalkas så låt oss gå

Det stilla regnet faller i natten

Så är rymden i sin saknad

Svarta tårar, svart tomhet

En sista kyss så smeksam och mjuk

Den eviga vandringen i den utvaldes mörkaste tankar

På Kaa-Ta-Nuus stränder,

där slott som evigt trasiga står

Du ljuset son så liten,

dig jag åsamka denna smärta

kallad sorg…

…En resa i mörkret…

Moder jord, Elishia och jag dig skall sätta i brand

Vi skall sedan förnedra och våldföra oss på land efter land

Elishia vi skall vandra i detta krigets härjartåg hand i hand

Vi som Satan tjänar är förenade med de starkaste band

Vacker… Sommaren för andra må vara

Jag… Endast vill döda och dö

Vi vandrat den ensamma vägen så mörk

Så okäng och farlig för er andra

Ni oss aldrig kommer att forstå

Vi dyrkar döden och ondskans makt

De falsa skall falla för våra fötter

Små människor, vi era härsare är

The shadow went longer until darkness became complete

The superior humans so proud came forward

Lange tijd in de dagen van de zomerhitte heb ik gezocht maar je niet gevonden

Worstelend, moe en in het verblindende licht van de zon verbrandde ik

We hebben misschien ons leven verspild, maar we hebben ook een dood gewonnen

Ik zal je vinden, Elishia, waar je ook bent verdwenen

seizoenen ze allemaal door ik bewaken met

Glimlach zo groot, ik heers over alles

Moeder aarde nu veroordelen we je ter dood

Zoals wij alle anderen zullen sterven

Elisa…

Samen zullen we heersen

Moeder Aarde…

Zal in onze handen sterven

Elishia, dochter van de drie manen

Zal 's nachts met mij jagen

En als we onze roeping hebben gedaan, dompel ons dan onder in ons graf

Diep, diep in de dood neer

Hemelsblauwe en zoete zomerweide

Laat je wiegen in het bed van het kwaad

Zwarte sluiers, zwart blad

Doom nadert, dus laten we gaan

De nog steeds regen valt 's nachts

Zo is ruimte in zijn afwezigheid

Zwarte tranen, zwarte leegte

Een laatste kus zo aanhankelijk en zacht

De eeuwige reis in de donkerste gedachten van de uitverkorenen

Op de stranden van Kaa-Ta-Nuus,

waar voor eeuwig gebroken kastelen staan

Jij licht zoon zo klein,

jij, ik doe deze pijn

verdriet genoemd...

Resa Een reis in het donker…

Moeder Aarde, Elishia en ik zullen je in brand steken

We zullen dan land na land vernederen en verkrachten

Elishia, we zullen hand in hand in de verwoestingen van deze oorlogsoorlog wandelen

Wij die Satan dienen, zijn verenigd met de sterkste banden

Mooi... Zomer voor anderen misschien

Ik... wil alleen maar doden en sterven

We liepen de eenzame weg zo donker

Zo onverzorgd en gevaarlijk voor de rest van jullie

Je zult ons nooit begrijpen

Wij aanbidden de dood en de macht van het kwaad

De valse zullen aan onze voeten vallen

Kleine mensen, wij zijn jullie heersers

De schaduw duurde langer totdat de duisternis compleet werd

De superieure mensen die zo trots waren, kwamen naar voren