Chanson du capitaine - Yves Montand

Je me suis t’engagé

Pour l’amour d’une belle

C’est pas pour l’anneau d’or

Qu'à d’autre elle a donné

Mais à cause d’un baiser

Qu’elle m’a refusé

Je me suis t’engagé

Dans le régiment de France

Là où que j’ai logé

On m’y a conseillé

De prendre mon congé

Par dessous mon soulier

Dans mon chemin faisant

Je trouve mon capitaine

Mon capitaine me dit:

— Où vas tu sans souci?

— Je vas dans ce vallon

Rejoindre mon bataillon

— Soldat, t’as déserté

Pour l’amour de ta belle

Est-ce pour l’anneau d’or

Qu’au doigt tu porte encore

Où bien pour le baiser

Qu’elle t’a refusé?

Auprès de ce vallon

Coule claire fontaine

J’ai mis mon habit bas

Mon sabre au bout de mon bras

Et je me suis battu là

Comme un vaillant soldat

Au premier coup tiré

J’ai tué mon capitaine

Mon capitaine est mort

Et moi je vis-t-encore

Mais dans quarante jours

Ce sera-z-à mon tour

Ceux là qui me tueront

Ce sera mes camarades

Ils me banderont les yeux

Avec un mouchoir bleu

Et me feront mourir

Sans me faire souffrir

Que l’on mette mon coeur

Dans une serviette blanche

Qu’on l’envoie au pays

Dans la maison de ma mie

Disant: voici le coeur

De votre serviteur

Soldat de mon pays

Ne le dis pas à ma mère

Mais dis lui bien plutôt

Que je suis-t-à Bordeaux

Prisonnier des anglais

Qu’elle me reverra jamais

(Merci à tristano pour cettes paroles)

ik heb je verloofd

Voor de liefde van een schoonheid

Het is niet voor de gouden ring

Wat heeft ze nog meer gegeven?

Maar vanwege een kus

Dat ze me weigerde

ik heb je verloofd

In het regiment van Frankrijk

Waar ik verbleef

Ik werd daar geadviseerd

Om afscheid te nemen

Onder mijn schoen

In mijn weg

Ik vind mijn kapitein

Mijn kapitein zei tegen mij:

"Waar ga je zorgeloos naartoe?"

"Ik ga naar deze vallei

Sluit je aan bij mijn bataljon

"Soldaat, je bent verlaten."

Voor de liefde van je mooie

Is het voor de gouden ring?

Die aan je vinger draag je nog steeds

Waar goed voor de kus

Dat ze je weigerde?

Door deze vallei

Duidelijke fonteinfontein

Ik leg mijn jas neer

Mijn sabel aan het einde van mijn arm

En ik heb daar gevochten

Als een dappere soldaat

Bij het eerste schot gelost

Ik heb mijn kapitein vermoord

mijn kapitein is dood

En ik leef nog steeds

Maar over veertig dagen

Het zal mijn beurt zijn

Degenen die mij zullen doden

Zij zullen mijn kameraden zijn

Ze zullen me blinddoeken

Met een blauwe zakdoek

En zal me vermoorden

Zonder mij te laten lijden

Dat we mijn hart

In een witte handdoek

Stuur het naar huis

In het huis van mijn lief

Zeggen: hier is het hart

Van uw dienaar

Soldaat van mijn land

Vertel het niet aan mijn moeder

Maar vertel hem beter

Dat ik in Bordeaux ben

Gevangene van de Engelsen

Dat ze me nooit meer zal zien

(Met dank aan tristano voor deze teksten)