Consigned to the Wind - 4th Dimension

I’ll never dispel the shadows between us,

God He knows how long I’ve tried

I soothed my thirst for vengeance, forgiveness touched my bitter lips,

But still I faced only pain and sorrow…

Sad past, it’s shade lingers on,

I’ve fought and lied, yet it’s thee I love…

Hear the tale, flying on the wings of fate, a poem unfolding we’ve left

incomplete

Frost Flower, can’t you see…

We had time, but we lost ourselves, time, time when we could grow divine

To defy Heaven’s blessing’s a sin, consigned to the wind…

Seasons have passed, the circle’s been closed now,

Awkward silence in coldness reigns

Rage of the fools did rule us, searing words as fiery blades,

Plunging deep to the core…

Two wastelands of half-healed wounds, the aftermath due

No glory, to bitter shame we’re subdued…

On a winter’s night, by the diamond moon, eyes would meet, Chance stirred anew

In the coldest hour we stood still, souls aflame, one Fate to fulfill

Though distant, those memories they won’t fade…

Concealed in my heart, yet their flicker remains…

Hear the tale, flying on the wings of fate, a poem unfolding we might yet

complete

Frost Flower, can’t you see…

There’s no time, time it’s here, time, time for you to be mine

One word, our circle will bleed, consigned to the wind…

On that winter’s night, bright Herald of Doom, by her light I’ve pledged life

to you

In the midnight hour, kneeling still, truthful tears, a promise thus sealed

Not even a shade in your heart will remain…

Hear the tale, flying on the wings of fate, a poem unfolding we’ll never

complete

Frost Flower, can’t you see…

That in time you’ll regret the time, time when you could have been mine

One’s fault, my heart is released…

Frost Flower, can’t you see…

That in time you’ll regret the time, time when you could have been mine

Our love, dawn of a dream, we’ve consigned to the wind…

Consigned to the wind

Ik zal nooit de schaduwen tussen ons verdrijven,

God, hij weet hoe lang ik het heb geprobeerd

Ik kalmeerde mijn dorst naar wraak, vergeving raakte mijn bittere lippen,

Maar toch had ik alleen maar pijn en verdriet...

Triest verleden, de schaduw blijft hangen,

Ik heb gevochten en gelogen, maar jij bent het van wie ik hou...

Hoor het verhaal, vliegend op de vleugels van het lot, een gedicht dat zich ontvouwt dat we hebben achtergelaten

incompleet

Frost Flower, zie je niet...

We hadden tijd, maar we verloren onszelf, tijd, tijd waarin we goddelijk konden worden

De zegen van de hemel trotseren is een zonde, overgeleverd aan de wind...

Seizoenen zijn verstreken, de cirkel is nu gesloten,

Er heerst een ongemakkelijke stilte in de kou

De woede van de dwazen regeerde ons, verzengende woorden als vurige messen,

Duik diep in de kern...

Twee woestenijen van half genezen wonden, de nasleep komt eraan

Geen glorie, tot bittere schande zijn we ingetogen...

Op een winternacht, bij de diamanten maan, zouden ogen elkaar ontmoeten, Chance bewoog opnieuw

In het koudste uur stonden we stil, zielen in vuur en vlam, één lot om te vervullen

Hoewel ver weg, zullen die herinneringen niet vervagen...

Verborgen in mijn hart, maar hun flikkering blijft...

Hoor het verhaal, vliegend op de vleugels van het lot, een gedicht dat we misschien nog ontvouwen

compleet

Frost Flower, zie je niet...

Er is geen tijd, tijd dat het hier is, tijd, tijd voor jou om de mijne te zijn

Eén woord, onze cirkel zal bloeden, overgeleverd aan de wind...

Op die winternacht, heldere Herald of Doom, bij haar licht heb ik leven beloofd

aan u

In het middernachtelijk uur, nog steeds knielend, oprechte tranen, een belofte aldus verzegeld

Er blijft zelfs geen schaduw in je hart over...

Hoor het verhaal, vliegend op de vleugels van het lot, een gedicht dat we nooit zullen ontvouwen

compleet

Frost Flower, zie je niet...

Dat je na verloop van tijd spijt zult hebben van de tijd, de tijd dat je de mijne had kunnen zijn

Iemands schuld, mijn hart is verlost...

Frost Flower, zie je niet...

Dat je na verloop van tijd spijt zult hebben van de tijd, de tijd dat je de mijne had kunnen zijn

Onze liefde, dageraad van een droom, we zijn overgeleverd aan de wind...

Verzonden aan de wind