Je suis venu a pied - Yves Montand

Venus des quatre coins d’Paris

Vous voilà ce soir réunis

Mesdam' Messieurs, bonsoir à vous

C’est gentil d' être venu chez nous

Chacun du mieux qu’il a pu

A pris un fiacre ou l' autobus.

Certains sont venus en auto

Beaucoup d' autr’s ont pris le métro

Moi, je suis venu à pied

Doucement sans me presser

J ' ai marché à pied, à pied

J étais sûr de vous trouver

Je m' suis donc pas pressé

En marchant à pied, à pied

Dans la rue il faisait bon

Je m' fredonnais un' chanson

Avec le d’ssous d’mes talons

J’aurais pu sans m' fatiguer

Traverser Paris entier

En marchant à pied, à pied.

Je m' déambulais au hasard

Je vais partout, je vais nulle part

Mais simplement pour voir des rues

Les belles boutiques sur les av’nues

Et les filles au sourire gracieux

Pendues au bras d' leurs amoureux

Les crieurs de journaux du soir

Les enfants qui jouent dans les squares.

Ah !

c' que la vie peut êtr' belle !

Y' a des fill’s en ribambell'

Tout autour de mes semelles

J' me sens si léger, léger

J' voudrais tout’s les embrasser

Mais je suis toujours roulé

J’espère un jour rencontrer

L' vrai bonheur à la portée

Du bout de l’un d' mes souliers

Je suis sûr de le trouver

Quitte à faire le monde entier

En marchant à pied, à pied

En marchant à pied, à pied.

Vanuit de vier hoeken van Parijs

Hier zijn jullie vanavond samen

Dames en heren, goedenavond voor jullie

Leuk dat je naar ons huis komt.

Ieder het beste wat hij kon

Taxi of bus genomen.

Sommigen kwamen met de auto

Vele anderen namen de metro

Ik, ik kwam te voet

Langzaam zonder te haasten

Ik liep te voet, te voet

Ik zou je zeker vinden

Dus ik had geen haast

Lopend te voet, te voet

Op straat was het goed

Ik neuriede een liedje voor mezelf

Met de onderkant van mijn hakken

Ik had het kunnen doen zonder moe te worden

Door heel Parijs

Te voet, te voet.

Ik liep willekeurig rond

Ik ga overal heen, ik ga nergens heen

Maar gewoon om straten te zien

De mooie winkels aan de av’nues

En de meisjes met de gracieuze glimlach

Hangend aan de armen van hun geliefden

De avondkrantenjongens

Kinderen spelen op de pleinen.

Ah!

hoe mooi kan het leven zijn!

Er zijn meisjes in ribambell'

Rondom mijn zolen

Ik voel me zo licht, licht

Ik zou ze allemaal willen kussen

Maar ik ben nog steeds gerold

Ik hoop elkaar op een dag te ontmoeten

Echt geluk binnen handbereik

Van de punt van een van mijn schoenen

Ik zal het zeker vinden

Zelfs als dat betekent dat je de hele wereld moet doen

Lopend te voet, te voet

Te voet, te voet.