Slowly Passing the Frostlands, a Winterlands Tear (Via Dolorosa Rehearsal) - Ophthalamia

A snow of ancient art lies heavy on this barren land

Falling down in a wide whirling inferno of celestial orgasm

Don’t they see the embryos quiet swile or my nails in the behind of her?

Groan at the blizzard

Drink a cup of midnight kiss

Abandonned and pregnant she is Daughters and Sons

don’t you see your mother is lying forgotten in the snow?

Buried in its long pale wedding dress of winter

Drenched in the secret of jesus christ’s pitiful god

HA !

Lady born of good

She’s tight as a nun

Oh spirit of naked fun

The winter night smiles at your beauty

(whisper) There is no white birth only black death

Watch a bloody grin cut you in two

(whisper) In the snowdrift crucified by a weak humanity

All of you innocent will be punished

Let me feed your cunt at the ocean of rapes

Behold my wrath as I gently crack your hips

Hear my starved sigh slowly passing the frostlands

Creeps lie still in your cradle

and I’ll make you sleep at fullmoon

Sodomy, depressions, war and hate follow me to conquer

I will hold you in my cloak

and feed you with my dagger of lies

Little one nothing is fair

She’s at her very last

In these lands so vast

Swollow my spirit !

For do they know who I am or whom I’ve been somewhere in a distant past?

The froth freezes on my lips as I see the red room

Lie wide, open up, let me touch and let me kill

At this attic of the lost

My stare of empty and ice

And those crystal tears from your eyes

Watch the snow turn red

And my brother is my daughter

the mother’s worthless body lies cold

Lift your cups for Satan smiles

Een sneeuw van oude kunst ligt zwaar op dit dorre land

Neervallen in een wijd wervelend inferno van hemels orgasme

Zien ze de embryo's niet rustig zwieren of mijn nagels in haar achterwerk?

Kreunen bij de sneeuwstorm

Drink een kopje middernachtkus

Verlaten en zwanger is ze Dochters en Zonen

zie je niet dat je moeder vergeten in de sneeuw ligt?

Begraven in zijn lange bleke trouwjurk van de winter

Doordrenkt met het geheim van de erbarmelijke god van Jezus Christus

HA!

Dame geboren uit het goede

Ze is zo strak als een non

Oh geest van naakt plezier

De winternacht lacht om je schoonheid

(fluister) Er is geen witte geboorte alleen zwarte dood

Kijk hoe een bloedige grijns je in tweeën snijdt

(fluister) In de sneeuwbank gekruisigd door een zwakke mensheid

Jullie onschuldigen zullen allemaal worden gestraft

Laat me je kut voeden in de oceaan van verkrachtingen

Zie mijn toorn terwijl ik zachtjes je heupen kraak

Hoor mijn uitgehongerde zucht langzaam langs de ijzige gebieden

Creeps liggen stil in je wieg

en ik laat je slapen bij volle maan

Sodomie, depressies, oorlog en haat volgen mij om te overwinnen

Ik zal je in mijn mantel houden

en je voeden met mijn dolk van leugens

Kleintje niets is eerlijk

Ze is op haar allerlaatste

In deze zo uitgestrekte landen

Slik mijn geest!

Want weten ze wie ik ben of wie ik ergens in een ver verleden ben geweest?

Het schuim bevriest op mijn lippen als ik de rode kamer zie

Ga wijd liggen, doe open, laat me aanraken en laat me doden

Op deze zolder van de verloren

Mijn blik van leeg en ijs

En die kristallen tranen uit je ogen

Kijk hoe de sneeuw rood wordt

En mijn broer is mijn dochter

het waardeloze lichaam van de moeder ligt koud

Hef je kopjes op voor de glimlach van Satan