Secret - The Birthday Massacre

I woke up as I waited, bleeding slow

There was no way to make all this blow over, so

I started writing the ending, I said too much

And you just kept on pretending for both of us

I could never speak in a way

What you wanted to hear, I couldn’t convey

We were just sinking too fast to save

The two of us whispering hope away

All the days that I’ve counted, you’ll never know

All that I promised, you doubted, I told you so

Forget the words that were spoken, and thoughts erased

Let’s burn the path that was chosen, without a trace

I could never speak in a way

What you wanted to hear, I couldn’t convey

We were just sinking too fast to save

The two of us whispering hope away

I could never speak in a way

What you wanted to hear, I couldn’t convey

We were just sinking too fast to save

The two of us whispering hope away

Ik werd wakker terwijl ik wachtte, langzaam bloedend

Er was geen manier om dit allemaal over te laten waaien, dus

Ik begon het einde te schrijven, ik zei te veel

En je bleef maar doen alsof voor ons allebei

Ik zou nooit op een manier kunnen praten

Wat je wilde horen, kon ik niet overbrengen

We zinken gewoon te snel om te redden

Wij tweeën fluisteren de hoop weg

Alle dagen die ik heb geteld, je zult het nooit weten

Alles wat ik beloofde, je twijfelde, ik zei het je toch

Vergeet de woorden die werden gesproken en gedachten gewist

Laten we het gekozen pad verbranden, zonder een spoor achter te laten

Ik zou nooit op een manier kunnen praten

Wat je wilde horen, kon ik niet overbrengen

We zinken gewoon te snel om te redden

Wij tweeën fluisteren de hoop weg

Ik zou nooit op een manier kunnen praten

Wat je wilde horen, kon ik niet overbrengen

We zinken gewoon te snel om te redden

Wij tweeën fluisteren de hoop weg