Осенняя - Алевтина

Осень чёрная исповедала,

Кроет тучами отблески дня.

Не ходил бы ты в путь неизведанный,

Не оставлял бы ты, милый, меня.

Осень чёрная напророчила,

Вырвав жаркого сердца кусок.

Где ты, милый мой,

Жду днём и ночью я —

Только время и слёзы в песок.

Сети осени, силы бушующей,

Скину в пропасть, а после вздохну.

Снова слышу твой голос чарующий

И к тебе я, как прежде, прильну.

Zwarte herfst bekend

Bedekt de reflecties van de dag met wolken.

Zou je niet op een onbekend pad gaan,

Je zou me niet verlaten, schat.

Zwarte herfst geprofeteerd

Een stuk van een heet hart eruit gehaald hebben.

Waar ben je mijn schat

Ik wacht dag en nacht -

Alleen tijd en tranen in het zand.

Netwerken van de herfst, razende macht,

Ik zal mezelf in de afgrond werpen, en dan zal ik ademen.

Weer hoor ik je stem betoverend

En ik zal me aan je vastklampen, zoals voorheen.