Inapprope - From Autumn To Ashes

Mothers nursing orphans, retreating through the beams

I think that you exist but do you really?

Electric correspondence, you cannot pay the rent

With hand me down appendages for chemical enslavement

It’s not indefinite, it’s got a lifespan

You try to nurture it, hope for extension

As far as right and wrong, I know the difference

But right is oh so dull, and no one’s interested

Amsterdamage doctors, prescribing recipes

With side affection stapled to your black jeans

Expressions are revealing just where I’d rather be

But I’m thrown under the bus to try to resurrect a dead scene

Buckle down, when it becomes a threat you vocalize a hard truth

So here goes

I’ve reached the top of this ladder but what did it matter

It’s on the wrong wall

Moeders die weeskinderen verplegen, trekken zich terug door de stralen

Ik denk dat je bestaat, maar doe je dat echt?

Elektrische correspondentie, u kunt de huur niet betalen

Met hand-me-down appendages voor chemische slavernij

Het is niet voor onbepaalde tijd, het heeft een levensduur

Je probeert het te koesteren, hoop op verlenging

Wat goed en fout betreft, ik ken het verschil

Maar goed is oh zo saai en niemand is geïnteresseerd

Amsterdamage artsen, recepten voorschrijven

Met genegenheid aan je zwarte spijkerbroek geniet

Uitdrukkingen onthullen precies waar ik liever zou zijn

Maar ik word onder de bus gegooid om te proberen een dood tafereel tot leven te wekken

Zet je schrap, als het een bedreiging wordt, spreek je een harde waarheid uit

Dus hier gaat het

Ik heb de top van deze ladder bereikt, maar wat maakte het uit?

Het staat op de verkeerde muur