Short Stories With Tragic Endings - From Autumn To Ashes

Here you stand seething with guilt

Silence only justifies this act of cowardice

The look stapled on your face cries out for forgiveness

The one thing that I cannot give

Did you ever see that one person

And the way they do these things

And it hurts you so much it’s like choking choking

CHOKING

I can give you freedom from your guilt

With a flick of my wrist onto yours

I can give you peace of mind with a forced smile

I can give you death with the look upon my face

This is your freedom in a life of fallacy

With no last kiss and no regrets;

You don’t deserve good bye

This is your freedom in a life of fallacy

With no last kiss and no good bye

Here you stand seething with guilt

Silence only justifies this act of cowardice

With a short story, the one you add to daily, you are the tragic loss

No story book ending for this fairy tale of you

Just the one composed with blood taken from your pen that you hold in your

Lifeless hand

Cry for you

Shed tears.

Mourn

Wish the end

Cry for you

Shed tears.

Mourn

Wish the end

Mourn wish the end (x3)

Did you ever look, did you ever see that one person

And the subtle way that they do these things and it hurts so much?

So much like choking down the embers of a great blaze

It’s that moment when your eyes seem to spread aspersions

And to scream confessions at the insipid sky parting clouds

You let this one person come down for the most perfect moment

And it breaks my heart to know, the only reason, you are here now is, a reminder

Of what I’ll never have.

I’ll never have.

I’ll never…

Standing so close knowing that it kills me to breathe you in.

Standing so close knowing that it kills me to breathe you in

But this table for one has become bearable

I now take comfort in this, and for this, I cherish you

Did you ever look, did you ever see that one person

And the subtle way that they do these things and it hurts so much?

So much it’s like choking down the embers of a great blaze

It’s that moment when your eyes seem to spread aspersions

And to scream confessions at the insipid sky parting clouds

And you let this one person come down.

come down.

I cherish you.

I cherish

You

Just say that you would do the same for me.

Just say you would do the same for me.

Just say you would do the same…

Just say you would do the same for me

For as much as I love Autumn

I’m giving myself to Ashes

Hier sta je ziedend van schuld

Stilte rechtvaardigt alleen deze daad van lafheid

De geniete blik op je gezicht schreeuwt om vergeving

Het enige dat ik niet kan geven

Heb je ooit die ene persoon gezien?

En de manier waarop ze deze dingen doen

En het doet je zo veel pijn dat het is alsof je stikt, stikt

VERSTIKKEN

Ik kan je bevrijden van je schuldgevoel

Met een tik van mijn pols op de jouwe

Ik kan je gemoedsrust geven met een geforceerde glimlach

Ik kan je de dood schenken met de blik op mijn gezicht

Dit is jouw vrijheid in een leven van drogredenen

Zonder laatste kus en zonder spijt;

Je verdient geen vaarwel

Dit is jouw vrijheid in een leven van drogredenen

Zonder laatste kus en zonder vaarwel

Hier sta je ziedend van schuld

Stilte rechtvaardigt alleen deze daad van lafheid

Met een kort verhaal, waar je dagelijks aan toevoegt, ben jij het tragische verlies

Geen verhaalboekeinde voor dit sprookje van jou

Alleen degene die is samengesteld met bloed uit je pen dat je in je

levenloze hand

Huil voor jou

Tranen laten.

Rouwen

wens het einde

Huil voor jou

Tranen laten.

Rouwen

wens het einde

Rouw wens het einde (x3)

Heb je ooit gekeken, heb je ooit die ene persoon gezien?

En de subtiele manier waarop ze deze dingen doen en het doet zoveel pijn?

Zo veel als het verstikken van de sintels van een grote vuurzee

Het is dat moment waarop je ogen last lijken te verspreiden

En om bekentenissen te schreeuwen tegen de smakeloze lucht die wolken scheidt

Je laat deze ene persoon naar beneden komen voor het meest perfecte moment

En het breekt mijn hart om te weten, de enige reden dat je hier nu bent, is een herinnering

Van wat ik nooit zal hebben.

Ik zal het nooit hebben.

Ik zal nooit…

Zo dichtbij staan ​​wetende dat het me dood gaat om je in te ademen.

Zo dichtbij staan ​​wetende dat het me dood gaat om je in te ademen

Maar deze tafel voor één is draaglijk geworden

Ik troost me hier nu mee, en hiervoor koester ik je

Heb je ooit gekeken, heb je ooit die ene persoon gezien?

En de subtiele manier waarop ze deze dingen doen en het doet zoveel pijn?

Zo erg dat het lijkt alsof je de sintels van een grote vuurzee verstikt

Het is dat moment waarop je ogen last lijken te verspreiden

En om bekentenissen te schreeuwen tegen de smakeloze lucht die wolken scheidt

En je laat deze ene persoon naar beneden komen.

naar beneden komen.

Ik koester jou.

Ik koester

Jij

Zeg gewoon dat je hetzelfde voor mij zou doen.

Zeg gewoon dat je hetzelfde voor mij zou doen.

Zeg gewoon dat u hetzelfde zou doen...

Zeg gewoon dat je hetzelfde voor mij zou doen

Voor zoveel als ik van de herfst hou

Ik geef mezelf aan Ashes