Family Tradition - Senses Fail

I try to be the one that everybody loves

Where has that gotten me?

I tear myself to shreds to prove that I’m someone

That I could never be

Now, these unsightly marks define me

So, help me

Please, someone, come quick

I think I am losing it

Forgive me, I inherited this

From a stranger I’ll never miss

I’m sick

My father taught me first-hand how to be set free:

Give up and run away!

I wish I could drain out his half of blood in me

But, I’d still have his face

I curse reflections every day

Here is my own family tradition:

Following footsteps into addiction

So, is there a way

That I can find peace, while still numbing my pain?

Is this my fate?

'Cause your only son still can’t seem to find a way

So father, where the hell are you now?

I think that you would be proud

Your son, who so unluckily

Fell right next to the tree

I hope you’re proud of me!

I hope you’re proud!

Ik probeer degene te zijn waar iedereen van houdt

Waar heeft me dat gebracht?

Ik scheur mezelf aan flarden om te bewijzen dat ik iemand ben

Dat ik nooit zou kunnen zijn

Nu, deze lelijke tekens definiëren mij

Dus, help me

Alsjeblieft, iemand, kom snel

Ik denk dat ik het aan het verliezen ben

Vergeef me, ik heb dit geërfd

Van een vreemde die ik nooit zal missen

Ik ben ziek

Mijn vader heeft me uit de eerste hand geleerd hoe ik bevrijd kan worden:

Geef het op en ren weg!

Ik wou dat ik zijn helft van het bloed in mij kon wegpompen

Maar ik zou nog steeds zijn gezicht hebben

Ik vervloek elke dag reflecties

Hier is mijn eigen familietraditie:

In voetsporen treden in verslaving

Dus, is er een manier?

Dat ik rust kan vinden, terwijl ik nog steeds mijn pijn verdoof?

Is dit mijn lot?

Omdat je enige zoon nog steeds geen manier kan vinden

Dus vader, waar ben je verdomme nu?

Ik denk dat je trots zou zijn

Je zoon, die zo ongelukkig is

Vlak naast de boom gevallen

Ik hoop dat je trots op me bent!

Ik hoop dat je trots bent!