Fassade - 1. Satz - Lacrimosa

Schaut mich nicht an!

Ich bin kein Tier!

Nur ein Menschenkind — für euch ein fremdes Wesen — vielleicht

Mit Augen und Ohren

Einem Herz und viel Gefühl

Und immer noch mit einem klaren und auch freien Verstand!

Vielleicht bin ich nur ein Schatten

Der euren Plan verdunkeln will

Vielleicht bin ich ein Gewitter

Dessen Regen manches Samen Durst nach Wachstum leiste stillt

Schaltet — die Menschen — Maschinen — gleich und seht

Im Gleichschritt — sie schreiten — ganz ohne — Bedacht und

Sie glauben — zusammen — verschieden — zu sein und

Ganz eigen — ganz frei und — selbstbestimmt — zu sein

Schaut mich nicht an!

Tief in euch werft euren Blick!

Nicht die anderen sind Täter — und vergiften diese Welt

Nein — ein Jeder kämpft und streitet und gestaltet dieses Leben

Und wenn ihr redet

Wessen Geist ist eurer vielen Worte Inhalt?

Wart ihr jemals an dem Abgrund zwischen Herz und dem Verstand?

Könnt ihr sagen: Ich erlerne mich?

Eure schreckliche Einfältigkeit

Zu glauben was man euch erzählt:

Natürlichkeit und Selbstbestimmung

Aber bitte nur im Rahmen des Systems dieser Gesellschaft

Schaltet — die Menschen — Maschinen — gleich und seht

Im Gleichschritt — sie schreiten — ganz ohne — Bedacht und

Sie glauben — zusammen — verschieden — zu sein und

Ganz eigen — ganz frei und — selbstbestimmt — zu sein

Warum Fassade?

Gibt es nicht genügend Egoismus in der Welt?

Gibt es nicht genügend Selbstsucht die den Selbsthass überspielt?

Reicht es nicht dass jeder sich der nächste ist und nicht versteht?

Dass die Mauern des Alleinseins die des Egoismus sind?

Schaut mich nicht an!

Ich bin kein Tier!

Nur ein Menschenkind — für euch ein fremdes Wesen — vielleicht

Mit Augen und Ohren

Einem Herz und viel Gefühl

Und immer noch mit einem klaren und auch freien Verstand?

Don’t stare at me!

I’m not an animal!

Just a child of man — a strange thing to you — perhaps

With eyes and ears

Heart and emotions

And yet a mind that’s clear and free!

Perhaps I’m just a shade

Casting darkness on your plans

Perhaps I am a storm

Whose quiet rain slakes the thirst of many a seed for growth

Make — humans — like machines — and see

They march — mindlessly — in step and — all think

They’re different and sperate — free and — in charge of their lives

Don’t stare at me!

Look deep into yourselves

It’s not the others that are guilty — and poisoning this word

No — each and every one of us struggles and fights and shapes this life

And whenever you speak

Whose spirit is speaking through your words?

Have you ever stood at the abyss between heart and mind?

Can you say — I’m learning who I am?

Your terrible simplicity

Believing everything you told

Naturalness and autonomy

But please only within the confines of the social system

Why facade?

Isn’t there enough egoism in the world?

Enough self obsession covering self-hate?

Isn’t it enough that everyone is out for himself?

And no-one understands that the walls of solitude are the walls of egoism?

kijk niet naar mij

Ik ben geen dier!

Gewoon een mensenkind - een vreemd wezen voor jou - misschien

Met ogen en oren

Een hart en veel gevoel

En toch met een heldere en ook vrije geest!

Misschien ben ik maar een schaduw

Wie wil je plan verduisteren

Misschien ben ik een onweersbui

Wiens regen de dorst van velen naar groei lest

Switch - de mensen - machines - gelijk en zie

In de pas met elkaar - ze lopen - helemaal zonder - opzettelijk en

Ze denken dat ze – samen – anders zijn – en

Volledig eigen zijn - volledig vrij en - zelfbepaald - zijn

kijk niet naar mij

Kijk eens diep in jezelf!

Het zijn niet de anderen die de daders zijn - en deze wereld vergiftigen

Nee - iedereen vecht en maakt ruzie en geeft vorm aan dit leven

En als je praat

Wiens geest is de inhoud van uw vele woorden?

Ben je ooit op de afgrond tussen hart en geest geweest?

Kun je zeggen: ik leer mezelf?

Je verschrikkelijke domheid

Om te geloven wat je wordt verteld:

natuurlijkheid en zelfbeschikking

Maar alsjeblieft alleen binnen het kader van het systeem van deze samenleving

Switch - de mensen - machines - gelijk en zie

In de pas met elkaar - ze lopen - helemaal zonder - opzettelijk en

Ze denken dat ze – samen – anders zijn – en

Volledig eigen zijn - volledig vrij en - zelfbepaald - zijn

Waarom gevel?

Is er niet genoeg egoïsme in de wereld?

Is er niet genoeg egoïsme om zelfhaat te verdoezelen?

Is het niet genoeg dat iedereen naast elkaar zit en het niet begrijpt?

Dat de muren van eenzaamheid die van egoïsme zijn?

kijk niet naar mij

Ik ben geen dier!

Gewoon een mensenkind - een vreemd wezen voor jou - misschien

Met ogen en oren

Een hart en veel gevoel

En toch met een heldere en ook vrije geest?

Staar me niet aan!

Ik ben geen dier!

Gewoon een mensenkind - iets vreemds voor jou - misschien?

Met ogen en oren

Hart en emoties

En toch een geest die helder en vrij is!

Misschien ben ik gewoon een schaduw

Het werpen van duisternis op uw plannen

Misschien ben ik een storm

Wiens stille regen de dorst lessen van menig zaadje voor groei

Maak — mensen — zoals machines — en zie

Ze marcheren - gedachteloos - in de pas en - denken allemaal

Ze zijn anders en gescheiden - vrij en - de baas over hun leven

Staar me niet aan!

Kijk diep in jezelf

Het zijn niet de anderen die schuldig zijn - en dit woord vergiftigen

Nee - ieder van ons worstelt en vecht en geeft vorm aan dit leven

En wanneer je spreekt

Wiens geest spreekt door jouw woorden?

Heb je ooit op de afgrond tussen hart en geest gestaan?

Kun je zeggen - ik leer wie ik ben?

Jouw verschrikkelijke eenvoud

Alles geloven wat je vertelde

Natuurlijkheid en autonomie

Maar alsjeblieft alleen binnen de grenzen van het sociale systeem

Waarom?

Is er niet genoeg egoïsme in de wereld?

Genoeg zelfobsessie die zelfhaat bedekt?

Is het niet genoeg dat iedereen op zichzelf uit is?

En niemand begrijpt dat de muren van eenzaamheid de muren van egoïsme zijn?