They Go Wild, Simply Wild, Over Me - Marion Harris

I hate to talk about myself but here’s one time I must

Your confidence I’ll trust, I have to speak or bust

It’s funny how I get the boys, I never try at all

I seem to hypnotize them, I’m bound to make them fall

They go wild, simply wild, over me

They go mad, just as mad as they can be

No matter where I’m at, all the fellows thin or fat

The tall ones, the small ones, I grab them off like that

Every night how they fight over me

I don’t know what it is that they can see

The fellows look at me and sigh, in my arms they want to die

They go wild, simply wild, over me

I meet so many funny men, no matter where I go

They’re waiting in a row, they seem to love me so

There’s lots of girlies go with boys but never get their drift

I seem to understand them, why, it’s just a natural gift

They go wild, simply wild, over me

They go mad, just as mad as they can be

No matter where I’m at, all the fellows thin or fat

The tall ones, the small ones, why, I grab them off like that

Every night how they fight over me

I don’t know what it is that they can see

Why I can never be alone, I have to choke the telephone

They go wild, simply wild, over me

They go wild, simply wild, over me

They go mad, just as mad as they can be

I meet so many kind I leave a few behind

They love me, they kiss me, why, I guess they must be blind

Every night how they fight over me

I don’t know what it is that they can see

I’m very skinny I’ll admit but when I when I smile just a smidge

They go wild, simply wild, over me

Ik haat het om over mezelf te praten, maar dit is een keer dat ik moet

Uw vertrouwen zal ik vertrouwen, ik moet spreken of kapot gaan

Het is grappig hoe ik de jongens krijg, ik probeer het nooit

Ik lijk ze te hypnotiseren, ik zal ze zeker laten vallen

Ze gaan wild, gewoon wild, over mij heen

Ze worden gek, net zo gek als ze maar kunnen zijn

Waar ik ook ben, alle kerels zijn dun of dik

De grote, de kleine, ik grijp ze er zo af

Elke nacht hoe ze om me vechten

Ik weet niet wat het is dat ze kunnen zien

De kerels kijken me aan en zuchten, in mijn armen willen ze dood

Ze gaan wild, gewoon wild, over mij heen

Ik ontmoet zoveel grappige mannen, waar ik ook ga

Ze wachten in een rij, ze lijken van me te houden dus

Er zijn veel meisjes die met jongens gaan, maar ze krijgen nooit hun zin

Ik lijk ze te begrijpen, wel, het is gewoon een natuurlijke gave

Ze gaan wild, gewoon wild, over mij heen

Ze worden gek, net zo gek als ze maar kunnen zijn

Waar ik ook ben, alle kerels zijn dun of dik

De lange, de kleine, wel, ik grijp ze er zo af

Elke nacht hoe ze om me vechten

Ik weet niet wat het is dat ze kunnen zien

Waarom ik nooit alleen kan zijn, ik moet de telefoon verslikken

Ze gaan wild, gewoon wild, over mij heen

Ze gaan wild, gewoon wild, over mij heen

Ze worden gek, net zo gek als ze maar kunnen zijn

Ik ontmoet zoveel soorten dat ik er een paar achterlaat

Ze houden van me, ze kussen me, wel, ik denk dat ze blind moeten zijn

Elke nacht hoe ze om me vechten

Ik weet niet wat het is dat ze kunnen zien

Ik ben erg mager, dat geef ik toe, maar als ik lach, is het maar een klein smetje

Ze gaan wild, gewoon wild, over mij heen