Elle Rêvait - 2 Be 3

Comme un enfant, qui apprend à marcher

elle se cherchait, sans savoir,

qui se cache au fond de sa mémoire

comme un enfant qui pleure de désespoir

elle se noie dans le brouillard

et la force d’y croire,

lui rallume un peu d’espoir

elle s’invente une histoire…

elle rêvait demain d’un monde meilleur

qu’un soleil se lèverait ailleurs

elle entend son c ur qui bat

elle a l’amour au bout des doigts

mais la vie n’est pas comme ca

et pourtant elle y croit

elle rêvait demain d’un monde meilleur…

comme un enfant qui pleure des larmes de feu

elle se condamne, elle s’en veut,

elle s’accuse de tout ce qu’elle peut

comme un enfant qui ne peut plus pleurer

elle s’assoit face au miroir

les yeux remplis d’espoir,

elle ne veut plus jamais voir

elle s’invente une histoire…

elle rêvait demain d’un monde meilleur,

qu’un soleil se lèverait ailleurs

Elle entend son c ur qui bat

elle a l’amour au bout des doigts

mais la vie n’est pas comme ça

et pourtant elle y croit

elle rêvait, demain d’un monde meilleur

qu’un soleil se lèverait ailleurs

elle entend son c ur qui bat

elle a l’amour au bout des doigts

mais la vie n’est pas comme ca

et pourtant elle y croit

elle rêvait demain d’un monde meilleur…

comme un enfant qui pleure des larmes de paix

elle est seule face au miroir

les yeux remplis d’espoir,

elle ne veut plus jamais voir

elle s’invente une histoire…

Als een kind leren lopen

ze was op zoek naar zichzelf, zonder het te weten,

dat zit diep in zijn geheugen gegrift

als een wanhopig huilend kind

ze verdrinkt in de mist

en de kracht om het te geloven,

geeft hem wat hoop

ze verzint een verhaal...

ze droomde van een betere wereld morgen

dat ergens anders een zon zou opkomen

ze hoort haar kloppende hart

ze heeft liefde binnen handbereik

maar zo is het leven niet

en toch gelooft ze het

ze droomde van een betere wereld morgen...

als een kind dat tranen van vuur huilt

ze veroordeelt zichzelf, ze geeft zichzelf de schuld,

ze beschuldigt zichzelf van alles wat ze kan

als een kind dat niet meer kan huilen

ze zit voor de spiegel

ogen vol hoop,

ze wil nooit meer zien

ze verzint een verhaal...

ze droomde van een betere wereld morgen,

dat ergens anders een zon zou opkomen

Ze hoort haar kloppende hart

ze heeft liefde binnen handbereik

maar zo is het leven niet

en toch gelooft ze het

ze droomde, morgen van een betere wereld

dat ergens anders een zon zou opkomen

ze hoort haar kloppende hart

ze heeft liefde binnen handbereik

maar zo is het leven niet

en toch gelooft ze het

ze droomde van een betere wereld morgen...

als een kind dat tranen van vrede huilt

ze staat alleen voor de spiegel

ogen vol hoop,

ze wil nooit meer zien

ze verzint een verhaal...