Drão - Gilberto Gil

Drão o amor da gente é como um grão

Uma semente de ilusão

Tem que morrer pra germinar plantar nalgum lugar

Ressuscitar no chão nossa semeadura

Quem poderá fazer aquele amor morrer!

Nossa caminhadura

Dura caminhada pela estrada escura

Drão não pense na separação

Não despedace o coração

O verdadeiro amor é vão, estende-se, infinito

Imenso monolito, nossa arquitetura

Quem poderá fazer aquele amor morrer!

Nossa caminha dura

Cama de tatame pela vida afora

Drão os meninos são todos sãos

Os pecados são todos meus

Deus sabe a minha confissão, não há o que perdoar

Por isso mesmo é que há de haver mais compaixão

Quem poderá fazer aquele amor morrer

Se o amor é como um grão!

Morrenasce, trigo, vive morre, pão

Drão

De liefde van Drão mensen is als een korrel

Een zaadje van illusie

Je moet doodgaan om ergens een plant te laten ontkiemen

Laat ons zaaien in de grond herleven

Wie kan die liefde laten sterven!

onze wandeling

Hard lopen over de donkere weg

Drão denkt niet aan de scheiding

Breek het hart niet

Ware liefde is ijdel, het breidt zich uit, oneindig

Immense monoliet, onze architectuur

Wie kan die liefde laten sterven!

onze harde wandeling

Tatami-bed voor het leven

Drão de jongens zijn allemaal gezond

Zonden zijn allemaal van mij

God kent mijn bekentenis, er valt niets te vergeven

Daarom moet er meer compassie zijn

Wie kan die liefde laten sterven

Als liefde als een korrel is!

Sterft, tarwe, levens, sterft, brood

draak