Ma gosse, ma p'tite mòme - Yves Montand

Ma môme, ma p´tite gosse

On va faire la noce

J´ t´emmène en carrosse

Jusqu´à Robinson

Vas-y, fais-toi belle

Sors tes ribambelles

De blanches dentelles

En point d´Alençon

Le soleil se bag´naude

Y a des valses qui rôdent

Sur des airs d´amoureux

Y a ton cœur qui bavarde

J ´ lui paierai une cocarde

En passant par Neu-Neu

Ma gosse, ma p´tite môme

Y a des prés qui chôment

Des lits qui embaument

Pour y faire l´amour

T´as la peau si douce

Qu´une fois sur la mousse

T´as l´air d´être en douce

Cousue dans du v´lours

Ma gosse, ma p´tite reine

Le printemps s´amène

Prends-en pour la s´maine

A t´en faire rêver

Me v´là comme Verlaine

J´ai l´cœur plein d´poèmes

Et tell´ment que je t´aime

J´ai envie de pleurer

Le soleil se bag´naude

Y a des valses qui rôdent

Sur des airs d´amoureux

J´en ai le cœur qui chavire

On n´a plus rien à s´ dire

Viens, on va être heureux…

Mijn kind, mijn kleine kind

We gaan trouwen

Ik breng je in een koets

Tot Robinson

Ga je gang, maak jezelf mooi

Haal je zwermen eruit

witte veter

Point d'Alençon

De zon dwaalt

Er liggen walsen op de loer

Op de tonen van geliefden

Daar is je hart dat klappert

Ik zal hem een ​​kokarde betalen

Via Neu-Neu

Mijn kind, mijn kleine kind

Er zijn weilanden die inactief zijn

Bedden die stinken

Om daar de liefde te bedrijven

Je hebt zo'n zachte huid

Slechts één keer op het mos

Je lijkt zachtaardig te zijn

Genaaid in fluweel

Mijn kind, mijn kleine koningin

De lente komt eraan

Neem het voor de week

Om je te laten dromen

Hier ben ik als Verlaine

Ik heb een hart vol gedichten

En zo veel dat ik van je hou

Ik wil huilen

De zon dwaalt

Er liggen walsen op de loer

Op de tonen van geliefden

Ik heb het hart dat kapseist

We hebben niets meer te zeggen

Kom op, we zullen blij zijn...