Настя - Звери

Извини, так вышло, мне тебя не слышно.

Исчезает быстро, Настя ты же знаешь.

Как искали праздник, но гирлянды гасли.

Но гирлянды гасли.

И летели искры, золотые искры.

И летели ночи, заводные ночи.

Только если близко, если слишком близко.

Разрывало в клочья.

Настя… Настя…Настя…

За стеной… в стену головой…

В стену головой…

Сочиняли звезды.

Сочиняли танцы.

Как до первой крови.

До последней капли.

Не могли расстаться.

Не могли остаться.

Не могли расстаться.

А простые вещи.

Побеждают чаще.

Идеально просто.

В телефонном мире.

Поднимаешь трубку.

Узнаешь молчащих.

И молчишь.

Настя… Настя…Настя…

За стеной… в стену головой…

В стену головой…(х2)

Het spijt me, het is gebeurd, ik kan je niet horen.

Verdwijnt snel, Nastya, weet je.

Hoe ze vakantie zochten, maar de slingers uitgingen.

Maar de slingers gingen uit.

En vonken vlogen, gouden vonken.

En de nachten vlogen voorbij, de uurwerknachten.

Alleen als dichtbij, als te dichtbij.

Aan flarden gescheurd.

Nastya... Nastya... Nastya...

Achter de muur... de muur in met je hoofd...

Ga de muur in...

Sterren verzonnen.

Ze componeerden dansen.

Als eerste bloed.

Tot de laatste druppel.

Ze konden niet scheiden.

Kon niet blijven.

Ze konden niet scheiden.

En simpele dingen.

Winnen vaker.

Perfect eenvoudig.

In de telefoonwereld.

Je neemt de telefoon op.

Je herkent de stille.

En je bent stil.

Nastya... Nastya... Nastya...

Achter de muur... de muur in met je hoofd...

Ga de muur in ... (x2)