Balafre - Zkr

Ils m’ont niqué le cœur, j’vois mon parpaing, j’lui fais un gros câlin

Bellek track

Le cœur refroidit par leur ingratitude, j’m’en rappelle quand j'étais 3ayn et

comme dévisagé comme un alien

Maintenant, ils sentent tous le sperme de l’haleine, la vengeance de la vie est

belle comme un cœur

Ou moche comme un corps à terre qui gît, ça bibi dans des keps à mon effigie,

ouais

Et la suite dépend du rendement, un passe-temps qui devient un redma

Ça part voler la nuit, habillé chaudement, elle est glaciale la paire d’la GÀV

Et j’sens des battements d’cœur à chaque péage comme si derrière la barrière,

y a un piège

Mais ça, c’est les séquelles d’avant, des fois, j’essaye d’réparer en aggravant

Ce soir, j’mange en tête à tête avec la poisse, faut pas qu’ce soit ma liberté

qui paye l’addition

L'écriture, c’est comme une addiction, que dans l’réel, pas dans la fiction

J'écris tellement d’sale que même la feuille se froisse, on verra si j’serai

pas un taulier

Un sac de billets ultraviolets, des grands aboyeurs qu’on fera miauler

La rue c’est réel, tu sais, j’ai compris que pour blesser, y a pas que les

balafres

Sur le banc des accusés, là le système va t’user, te ronger jusqu'à l’os

J’vois qu’les souris croient prendre du poids, c’est ça l’problème quand les

rats sont pas là

Ils m’ont niqué le cœur, j’vois mon parpaing, j’lui fais un gros câlin

La rue c’est réel, tu sais, j’ai compris que pour blesser, y a pas que les

balafres

Un instinct d’survie qui survient au meilleur moment

Tu sais, j’me demande même plus comment ils font pour être mauvais comme ça

La réussite les tient au courant, c’est tout c’que j’sais

Ils m’attendent au tournant, en train d’observer tout c’que j’fais, eh

La hess, on la connaît tellement que mêmes les yeux fermés, j’ferai un portrait

robot

Et y a plein d’trucs dont j’peux pas parler si tu savais vraiment c’que doit

porter mon dos

THC m’a achevé, tu serais choqué du dos, tacheter par lâcheté, tu serais choqué

du faux

En manque de qualités mais rempli d’défauts, en manque d’humanité mais rempli

d’dépôts

On fait d’bon cœur c’qu’ils font par dépit, sourire moqueur quand on m’compare

à des pitres

Soif de vengeance, on en veut des litres, même quand c’est ma faute, des fois,

j’en veux à l’autre (L'Humain, l’Humain)

Concu', j’la broie à une main, j’crache par terre pour retrouver mon chemin

J’ai peur de casser ton cœur si j’parle franchement

Ce soir, j’mange en tête à tête avec la poisse, faut pas qu’ce soit ma liberté

qui paye l’addition

L'écriture, c’est comme une addiction, que dans l’réel, pas dans la fiction

J'écris tellement d’sale que même la feuille se froisse, on verra si j’serai

pas un taulier

Un sac de billets ultraviolets, des grands aboyeurs qu’on fera miauler

La rue c’est réel, tu sais, j’ai compris que pour blesser, y a pas que les

balafres

Sur le banc des accusés, là le système va t’user, te ronger jusqu'à l’os

J’vois qu’les souris croient prendre du poids, c’est ça l’problème quand les

rats sont pas là

Ils m’ont niqué le cœur, j’vois mon parpaing, j’lui fais un gros câlin

La rue c’est réel, tu sais, j’ai compris que pour blesser, y a pas que les

balafres

Ze hebben mijn hart geneukt, ik zie mijn sintelblok, ik geef hem een ​​dikke knuffel

Bellek-baan

Het hart is koud door hun ondankbaarheid, ik herinner me toen ik 3ayn was en

zoals staren als een alien

Nu ruiken ze allemaal het sperma op de adem, de wraak van het leven is

mooi als een hart

Of lelijk als een lichaam dat op de grond ligt, die bibi in keps in mijn beeltenis,

ja

En de rest hangt af van de prestaties, een hobby die een redma wordt

Het vliegt 's nachts, warm gekleed, het bevriest het paar van de GÀV

En ik voel hartslagen bij elke tol alsof ik achter de slagboom zit,

er is een vangst

Maar dat zijn de littekens van vroeger, soms probeer ik het te verhelpen door het erger te maken

Vanavond eet ik oog in oog met de pech, het mag mijn vrijheid niet zijn

wie betaalt de rekening

Schrijven is als een verslaving, alleen in het echte leven, niet in fictie

Ik schrijf zo vies dat zelfs het vel verfrommeld is, we zullen zien of ik dat ben

geen gevangenbewaarder

Een zak met ultraviolette kaartjes, luide blaffers die we zullen laten miauwen

De straat is echt, weet je, ik begreep dat pijn doen, het is niet alleen de

littekens

Op de kade zal het systeem je uitputten, tot op het bot opvreten

Ik zie dat de muizen denken dat ze aankomen, dat is het probleem als de

ratten zijn er niet

Ze hebben mijn hart geneukt, ik zie mijn sintelblok, ik geef hem een ​​dikke knuffel

De straat is echt, weet je, ik begreep dat pijn doen, het is niet alleen de

littekens

Een overlevingsinstinct dat op het beste moment komt

Weet je, ik vraag me niet eens meer af hoe erg ze zo zijn

Succes houdt ze op de hoogte, dat is alles wat ik weet

Ze wachten me op bij de bocht, kijken naar alles wat ik doe, hè

De hess, we kennen het zo goed dat ik zelfs met mijn ogen dicht een portret zal maken

robot

En er zijn veel dingen waar ik niet over kan praten als je echt wist wat zou moeten

draag mijn rug

THC maakte me af, je zou terugschrikken, laffe stip, je zou geschokt zijn

nep

Gebrek aan kwaliteit maar vol gebreken, gebrek aan menselijkheid maar vol

afzettingen

We doen met een goed hart wat zij doen uit wrok, spottende glimlach als ik vergeleken word

naar clowns

Dorstig naar wraak, willen we er liters van, ook al is het soms mijn schuld

Ik geef de ander de schuld (The Human, the Human)

Ontworpen, ik verpletter het met één hand, ik spuug op de grond om mijn weg terug te vinden

Ik ben bang om je hart te breken als ik openhartig spreek

Vanavond eet ik oog in oog met de pech, het mag mijn vrijheid niet zijn

wie betaalt de rekening

Schrijven is als een verslaving, alleen in het echte leven, niet in fictie

Ik schrijf zo vies dat zelfs het vel verfrommeld is, we zullen zien of ik dat ben

geen gevangenbewaarder

Een zak met ultraviolette kaartjes, luide blaffers die we zullen laten miauwen

De straat is echt, weet je, ik begreep dat pijn doen, het is niet alleen de

littekens

Op de kade zal het systeem je uitputten, tot op het bot opvreten

Ik zie dat de muizen denken dat ze aankomen, dat is het probleem als de

ratten zijn er niet

Ze hebben mijn hart geneukt, ik zie mijn sintelblok, ik geef hem een ​​dikke knuffel

De straat is echt, weet je, ik begreep dat pijn doen, het is niet alleen de

littekens