Пепел - Женя Дэп

Стрелки на часах ускоряют шаг, бьют бунт,

А правды здесь нет вовсе.

Я навстречу к тебе иду,

За ответами, моя осень.

Куплет 1:

Но не все превращается в пепел,

А я дурак, не заметил сначала, куда дул ветер.

Я обещал согреть ее, что бы ни было,

Я обещал не лгать тебе в текстах — тут без выбора.

Сколько отмерено нам лет,

Когда последний рассвет — неважно.

Хотим жить так, как будто времени нет,

Остаться человеком среди этих безумных гиен.

В итоге, каждый герой своей трилогии

Ищет смысл в мониторе, а он на пороге.

Он стучит в окно к тебе восходящим солнцем,

Свет души на поле тьмы — все, что остается нам.

Смотри, время пишет новый забег,

А мы стали другими, а мы стали чужими, чуешь, нет?

Твоя душа — обратка запуталась в сетке,

Выпусти эту птицу наружу, ей не место в клетке.

Припев (2х)

Куплет 2:

Там за горизонтом мир стирает в пепел.

Все те мои слова, всех тех, кого еще я встретил.

Буду счастлив если повидаемся,

А этот шар пусть вращается.

Время бежит новый забег, сколько лет ты В поисках веры, которой нет, безответной.

Если твое сердце ведет свет, вспомни про отца

И сожми руки в кулаки, если стремно сдаваться.

На часах подвиснут стрелки,

Краски меркнут, боль, так и должно быть наверно.

Тут ливни в ответ на просьбу перемен,

Значит ты не один, в тебя верят через этот тлен.

Помни, кто мы, даже забугорным морем.

Именно ты — потомок героев.

Молча иди, смотри, сука, протяни нить,

Но помни, иначе зачем тебе быть?

Переход (2х):

Не кричи, не мани рукой,

Набирай высоту со мной, со мной.

Не кричи, не мани рукой,

Набирай высоту со мной, со мной.

Я топчу обрывки чувств под этой луной.

Припев (2х)

De wijzers van de klok versnellen, ze komen in opstand,

En hier is helemaal geen waarheid.

ik ga naar je toe,

Voor antwoorden, mijn herfst.

Vers 1:

Maar niet alles verandert in as,

En ik ben een dwaas, ik merkte eerst niet waar de wind waaide.

Ik beloofde haar te verwarmen, wat er ook gebeurt,

Ik heb beloofd niet tegen je te liegen in de teksten - er is geen keus.

Hoeveel jaar worden we gemeten,

Wanneer de laatste dageraad niet belangrijk is.

We willen leven alsof er geen tijd is,

Blijf mens tussen deze gekke hyena's.

Het resultaat is dat elke held van zijn trilogie

Hij zoekt betekenis in de monitor en staat op de drempel.

Hij klopt op het raam naar jou met de opkomende zon,

Het licht van de ziel op het veld van de duisternis is alles wat ons rest.

Kijk, de tijd schrijft een nieuwe run

En we werden anders, en we werden vreemden, voel je het, niet?

Je ziel - de retourleiding is verstrikt in het net,

Laat deze vogel uit, hij hoort niet in een kooi.

Koor (2x)

vers 2:

Daar, achter de horizon, vergaat de wereld tot as.

Al die woorden van mij, al die ik heb ontmoet.

Ik zal blij zijn als we elkaar zien

En laat deze bal draaien.

De tijd loopt een nieuwe race, hoe oud ben je Op zoek naar een geloof dat niet bestaat, onbeantwoord.

Als je hart het licht leidt, denk dan aan je vader

En bal je handen tot vuisten als je zin hebt om op te geven.

De wijzers zullen aan de klok hangen,

Kleuren vervagen, pijn, zo hoort het.

Er zijn douches naar aanleiding van een wijzigingsverzoek,

Je bent dus niet de enige, ze geloven in jou door dit verval.

Onthoud wie we zijn, zelfs bij de vreemde zee.

Jij bent de afstammeling van helden.

Ga stilletjes, kijk, teef, strek de draad,

Maar onthoud, waarom zou je anders zijn?

Overgang (2x):

Schreeuw niet, zwaai niet met je hand,

Klim met mij mee, met mij.

Schreeuw niet, zwaai niet met je hand,

Klim met mij mee, met mij.

Ik vertrap snippers gevoelens onder deze maan.

Koor (2x)