Свет в конце туннеля - Зга

Толчок в плечо, горит сигнал.

От пустоты темно в глазах.

Ещё чуть-чуть — разбег так мал!

Лететь мешает вязкий страх.

Кругом темно, куда ни ткни,

Такое мне не по зубам.

Спаси, помилуй, сохрани,

Ты видишь сам — я всё отдам

За свет в конце туннеля.

По направляющей имён

Скольжу всё дальше в облака.

Но кто-то встал передо мной,

И сразу — цепи на руках.

— Кто ты такой?

Уйди с пути.

Не загораживай подъём.

Нам не взлететь с тобой вдвоём.

Ищи свой способ и лети

На свет в конце туннеля.

А он хохочет мне в лицо:

— Иди, гуляй перед концом.

Ведь от меня не улететь…

— Да кто ты?

— Так что, пора?

Уже сейчас?

Позволь хоть спеть в последний раз.

А смерть глядит и говорит:

— Да нет, не бойся, не горит.

И тихо шепчет, как в бреду:

— Когда попросишь, я приду…

И замирает страшный смех,

И в темноте горит для всех

Свет в конце туннеля.

свет в конце…

декабрь/1992

Een duw op de schouder, het signaal is aan.

Vanuit de leegte is het donker in de ogen.

Een beetje meer - de run is zo klein!

Vlieg voorkomt stroperige angst.

Het is overal donker, waar je ook gaat,

Dit is niet mijn smaak.

Red, heb genade, red

Je ziet het zelf - ik zal alles geven

Voor het licht aan het einde van de tunnel.

Door de gids van namen

Ik glij steeds verder de wolken in.

Maar er stond iemand voor me

En onmiddellijk - kettingen aan de handen.

- Wie ben jij?

Ga uit de weg.

Blokkeer de lift niet.

We kunnen niet samen met jullie op pad.

Vind je weg en vlieg

Naar het licht aan het einde van de tunnel.

En hij lacht me uit:

- Ga, loop voor het einde.

Je kunt tenslotte niet van me wegvliegen...

- Ja wie ben jij?

"Dus, is het tijd?"

Nutsvoorzieningen?

Laat me voor de laatste keer zingen.

En de dood kijkt en zegt:

- Nee, wees niet bang, het brandt niet.

En fluistert zachtjes, als in delirium:

- Als je het vraagt, kom ik...

En het vreselijke gelach vervaagt,

En in de duisternis brandt het voor iedereen

Licht aan het einde van de tunnel.

licht aan het einde...

december/1992