Fırça - Zeynep Bastık

Yanımda tedirgin, eski bir fırça

Boyanmaz yepyeni bir sayfa

Resimden nasıl bir saf olduğumu anla

Neyse sen, deftere şimdilik eksi yazma

Zamanla iyileşirim hayırlısıyla

Malum alışmak zor

Sürtük yaşanmışlıklarınla

Pişmanlıklarınla

Alışmak zor

Eski renklerin bir yudum hatrı hâlâ.

Hep vurur yüzüme

Dur, dokunma!

Günahkar hayal

Çıkmaz sessiz

Kalbimden

Yani soluk, donuk, bu kez yaş bu tahta

Sarılacaksam sana yarın sabah

O zaman bırak, kurusun geceden

Neyse sen, deftere şimdilik eksi yazma

Zamanla iyileşirim hayırlısıyla

Malum alışmak zor

Sürtük yaşanmışlıklarına

Pişmanlıklarına

Alışmak zor

Eski renklerin bir yudum hatrı hâlâ

Hep vurur yüzüme

Dur, dokunma!

Günahkar hayal

Çıkmaz sessiz

Kalbimden

Yani soluk, donuk, bu kez yaş bu tahta

Sarılacaksam sana yarın sabah

O zaman bırak, kurusun geceden

Eski renklerin bir yudum hatrı hâlâ

Hep vurur yüzüme

Dur, dokunma!

Günahkar hayal

Çıkmaz sessiz

Kalbimden

Yani soluk, donuk, bu kez yaş bu tahta

Sarılacaksam sana yarın sabah

O zaman bırak, kurusun geceden

O zaman bırak, kurusun geceden

O zaman bırak, kurusun geceden

Naast mij staat een ongemakkelijke oude borstel

Een ongeverfde gloednieuwe pagina

Begrijp hoe naïef ik ben van de foto

Hoe dan ook, schrijf voorlopig geen mintekens in het notitieboekje.

Ik zal met de tijd beter worden

Het is moeilijk om aan te wennen

Met jouw sletterige ervaringen

met je spijt

moeilijk om aan te wennen

Nog een slokje oude kleuren.

slaat me altijd in het gezicht

Stop, niet aanraken!

zondige droom

doodlopende weg stil

vanuit mijn hart

Zo bleek, dof, deze keer is dit hout nat

Als ik je morgenochtend ga knuffelen

Laat het dan drogen van de nacht

Hoe dan ook, schrijf voorlopig geen mintekens in het notitieboekje.

Ik zal met de tijd beter worden

Het is moeilijk om aan te wennen

Naar je sletterige ervaringen

tot hun spijt

moeilijk om aan te wennen

Een slokje oude kleuren herinner je je nog

slaat me altijd in het gezicht

Stop, niet aanraken!

zondige droom

doodlopende weg stil

vanuit mijn hart

Zo bleek, dof, deze keer is dit hout nat

Als ik je morgenochtend ga knuffelen

Laat het dan drogen van de nacht

Een slokje oude kleuren herinner je je nog

slaat me altijd in het gezicht

Stop, niet aanraken!

zondige droom

doodlopende weg stil

vanuit mijn hart

Zo bleek, dof, deze keer is dit hout nat

Als ik je morgenochtend ga knuffelen

Laat het dan drogen van de nacht

Laat het dan drogen van de nacht

Laat het dan drogen van de nacht